Jandek – Unconditional Authority

Çıktım belen kahvesine, baktım ovaya Bay Mustafa çağırdı dama oynamaya Ormancı da gelir gelmez yıkar masayı Söz anlamaz ormancı çekmiş kafayı Aman ormancı, yandım ormancı Köyümüze bıraktın yoktan bir acı Geneviz’in suları hoştur içmeye İçinde köprüsü var gelip geçmeye Tevfik’imi vurdular, hiç mi hiçine Yazık ettin ormancı köyün iki gencine Aman ormancı, yandım ormancı Köyümüze…

Sıkıldım artık zaman aksak Kerem Aslı’ya dursun ihtiyacı yok kalbimin aşka, bu baş döndürüşten haz alırsan başka gel. adım esen, alış burda eser yer, rüzgarıma dayanamaz herkes der yeter, başı dumanlı her dağ beni mest ederken seni terkeder. M….’i kurusun kalemi kanla dolsun yazar el bilmez kendini b.k…. olsun, kendini kurutsun adam olamayan densiz şopar…

Derde derman umuttur Bunlar kara buluttur Elbet diner yağan yağmur Umut bahar yoludur Ona üzül buna üzül Yeter be dostum Bir bakarsın koca ömür Biter be dostum Sen sen sen sen hanginiz Birgün boş verdiniz Bu gün varız, yarın yokuz Kaybolmasın neş’emiz Şükredelim her şeye Daha kötü var diye Gün doğmadan neler doğar Yanıp durmak…

Karadır şu bahtım kara sözüm kâr etmiyor yâra Karadır şu bahtım kara sözüm kâr etmiyor yâra Sen düşürdün beni dara eyvah eyvah eyvah ey Sen düşürdün beni dara eyvah eyvah eyvah ey Kendim ettim kendim buldum kendim ettim kendim buldum Gül gibi sarardım soldum eyvah eyvah eyvah ey Kendim ettim kendim buldum kendim ettim kendim…

Yörü güzel yörü ben adam yemem Saklarım sırrını ellere demem aman aman Aman aman gülüm aman Aç kollarını boynuma dolan Bir güzelin sevdası var serimde aman Yaktı bu bağrımı aşk pınarında aman aman Aman aman gülüm aman Aç kollarını boynuma dolan Yörü güzel yörü yolundan kalma Her yüzü yüleni yar olur sanma Aman aman gülüm…

Dere kenarından geçtim Soğuk sularından içtim Bu derde ben nerden düştüm Bilemem bilemem bilemem ahhh Yar bilemem Aylar oldu hala gelmez Gelip şu halimi sormaz Perişanım kimse bilmez Gülemem gülemem gülemem ahh Yar gülemem