Hank Snow – Rose Of Old Monterey

Benden hicbir şey bekleme Varlık yokluğun izinde Benden hiçbir şey isteme Gerçek sessizliğin içinde

Şenkaya yolları bükülür gider Zülüf dal gerdana dökülür gider Bir yiğit de sevdiğini almazsa Ömrü arkasından sökülür gider Kalenin kapısı demir değil mi Demiri eriten kömür değil mi Güzel ile yatmak ömür değil mi Çirkin ile yatmak zulüm değil mi

Şık Latife de kişinin teki Senin gibi benim gibi Ancak şık Latife değişik biri Sabahları genellikle geç kalkar Portakal suyu içer Ekmek yememesini öğütlemişler Şişmanlarmış… Şişman, şişman, şişman Şık Latife’nin en iyi dostu aynalar Aynalar söyler hep o dinler Konuşulanlarsa güzellikler Öğleden sonra Nünü telefon eder Geçen akşamlarını konuşurlar Bazen de buluşup bir yerde otururlar…

kapatmistim kalbimin kapilarini ama sen geldin araladin bikmistim bu zalim yalan hayattan beni sen hayata bagladin bilmezdim bir daha bir daha sevecegimi yine ögrettin bana sevmeyi yeniden dogdum seninle ögrendim yürümeyi ne olur birakma ellerimi yalnizlikti sensizken tek yoldasim gecelerse arkadasim nerelerdeydin bu güne dek beni bulmadin oysa ben seni hep aradim bilmezdim bir daha…

simdi gittin mi? dudaklarını son bi defa opmeden simdi bittin mi? golgesi yokmu artık gunesimin sen benim wazgecilmezim sensiz nefes alamaz içim yuregimdeki yagmurlar durun biraz acılarımı vurmayın yuzume yuregimdeki yagmurlar dokulmeyin gonlumdeki acı dinmedi daha

I’ve got a candle, And I’ve got a spoon I live in a hallway With no doors and no rooms Under the window sill They all were found A touch of concrete within a doorway Without a hesitation of fucking Chorus: Someone save me if you will And take away all these pills And please…