Karacaoğlan – Sabahleyin Erken Yare Uğradım

Sevgi çıkmaz sokağında en kral dilenciydim. Gözleri beyaz güneşti , bense loş bir gölgeydim. Semalarda şahlanan kalbimin elleriydi. �Sev hadi be� der gibiydi, kimsecikler bilmedi. Askılarda kaldı eller, dualar dilde bitti. Eski yarlar şimdi eller, kalbi yabancı etti. Gözlerimde sular , seller , denizler taştı yetti. Baksalar bi fark ederler , mutluluk döndü gitti. Evet…

Turn down the lights, turn down the bed Turn down those voices inside my head Lay down with me, tell me no lies Just hold me close, don

kapatmistim kalbimin kapilarini ama sen geldin araladin bikmistim bu zalim yalan hayattan beni sen hayata bagladin bilmezdim bir daha bir daha sevecegimi yine ögrettin bana sevmeyi yeniden dogdum seninle ögrendim yürümeyi ne olur birakma ellerimi yalnizlikti sensizken tek yoldasim gecelerse arkadasim nerelerdeydin bu güne dek beni bulmadin oysa ben seni hep aradim bilmezdim bir daha…

Benzemez kimse sana tavrına hayran olayım Bakışından süzülen işvene kurban olayım Lütfuna ermek için söyle perişan olayım Bakışından süzülen işvene kurban olayım

Settle down with me Cover me up Cuddle me in Lie down with me And hold me in your arms And your heart’s against my chest, your lips pressed in my neck I’m falling for your eyes, but they don’t know me yet And with a feeling I’ll forget, I’m in love now Kiss me…

Yapamıyorum kimseleri sevemiyorum Gönlümden kopanı istiyorum Kapatıyorum gözlerimi ölemiyorum Sen yoksan yarını görmüyorum Alnamsızdı kavgalar kıskandım seni canım Çiçeğim sen gül ben solarım Tiryakin oldu canım ah tiryakin oldu kanım Deliler gibi kıskanırım Affet beni sevemem inan canım senin gibi Affet beni yüreğimde ağlarım çocuk gibi Sen duymadan sen duymadan sen duymadan Söz : Ertuğrul…