Orhan Gencebay – Ayşe

Ağlama yar ağlama Mavi yazma bağlama Mavi yazma tez solar Yüreğimi dağlama Elmada al olaydın Sevide dal olaydın Bana göre yarmı yok İstedim sen olaydın Elma al olanda gel Ayva nar olanda gel Hasta düştüm gelmedim Bari car olanda gel

senden başkasına gönül vermedim, senin gibi hiç kimseyi sevmedim. senden başkasına gönül vermedim senin gibi hiç kimseyi sevmedim herşey yalan gerçek sensin bitanem ben seninim sende benim gülizar herşey yalan gerçek sensin bitanem ben seninim sende benim gülizar gülizar ne büyüdür ne nazar oy gülizar ikimizin aşkınıda gülizar kul değil allah bozar gülizar sensiz geçen…

Niyet var gel gör ki hayat yok ben Benden vazgeçtim vakitsiz Ne eşten dosttan bir haber var Ne sevgililerden bir iz Uslandım artık uslandım artık Dilde var, dilberde yok Ah ışıldarken paslandım artık Dertliyim dertliyim çok Kollarımda hatıralar Misafirsiz bir handa Durur takvimde tüm zamanlar Yakamda iki cihanda Ne hal kaldı, ne mecal Son ihtimal…

‘ Çok şey yitirmiş ellerim eski uğurlamalardan yinemi ağlıyorum yinemi yanıyorum mahrem gözlerine ben yüreğimin kanını içip unutmak istiyorum sen eski sen olmadın olamazsın asla kırdım kalemini senin hayırsız yazamam seni kalbime ne taze bahardan kalan o gülüş ne pazara döndü bu düş ne çok bulut ve okyanuslar yuttu gözlerim ardından yinemi ağlıyorum yinemi yanıyorum…

Dağları duman alanda Gözüm yollarda kalanda Yağdıma seni salanda Gül yanağın solmasın mı yar Esen yeller esen yeller Sevgilimden bana haber Solanda narin çiçekler Gözüm yaşla dolmasın mı Gözüm yaşla dolmasın mı dolmasın mı yar Bu yerlerden geçmez oldum Dost düşmanı seçmez oldum Eşkime ant içmez oldum Gönlüm harap olmasın mı yar Esen yeller esen…

Every Time I turn around I see places that look so unreal. Every Time I try to say exactly how I feel And when I look at you I see a different side each and every time I try to find another place there’s nothing I can find I wanna say feel it slipping away…