Zeki Müren – Menekşe Gözlerde Hiç Vefa Yokmuş

She walks around with her head up in the clouds; she’s so high, her feet don’t touch the ground all down the street, yeah, the people stop and stare but she doesn’t even notice, she doesn’t even care she’s thinking about him he’s gone away but she knows it’s not forever; in a few more…

Bir tek zaman yenik düşmez kendine Yenildik kalbimizle boğuşurken Küçük şimdi kazandığım zaferler Aşk karşımızda kahraman gibiyken Kalbim tek, ruhum bütün Büyüyorum, anlıyorum, affediyorum Ah yara almadan daha fazla acıtmadan zaman beni Gitmeli kısalmadan elimdeki çizgisi Ah yara almadan daha fazla acıtmadan zaman beni Silmeli uzatmadan yüreğimden izlerini Bir tek zaman yenik düşmez kendine Azaldık…

Ağladığın gecelerde şarkılar söyle kurtulursun Elleri var karanlığın, dokununca korkma sakın Hangi düş yaralanır gerçekle Hangi dal incinir yeşilinden Hangimiz oyuncaklar kırmadık Bir sigara ver bana Yağmur olur gecen yıllar, şemsiyen var mı? Icinde kalabalıklar sırılsıklam Olum dediğin aslında yalnızlıkmış Bir sabah bir bakıyorsun, herkes gitmiş Hangi düş yaralanır gerçekle Hangi dal incinir yesilinden Gel…

And into the sea goes pretty england and me Around the bay of biscay and back for tea Hit traffic on the dogger bank Up the thames to find a taxi rank Sail on by with the tide and go asleep And the radio says (chorus) This is a low But it won’t hurt you…

Sung to the tune of “Y.M.C.A.” by the Village People Antfan, there’s no need to feel down I said Antfan, cos’ we ain’t been around I said Antfan, there’s no others in town Who can do the things that we do Antfan, there’s a place you can go I said Antfan, called the Antmusic Show…

kimseye zorla gel,gel iç demedim ümitsiz sevenler bilirler beni kimsenin kaderini ben çizmedim kadere küsenler bilirler beni… binkez pişman ettin felek şu dünyaya geldiğime kastın yalnız sanki bana düşmanmısın gençliğime ağaran şu saçlara bak yüzümde bu çizgiler ne çilelerle doyurdun ben doymadan gençliüime