Hank Locklin – Who Can I Count On

Ben Bir Küçük Cezveyim ben bir küçük cezveyim köşe bucak gezmeyim ben bir küçük cezveyim elden ele gezmeyim verim benim yarimi boynu bükük gezmeyim gülen az gülen az ağlayan çok gülen az ben aşık sevme beni dertlere salma beni götür sarrafa göster kötüysem alma beni gülen az gülen az ağlayan çok gülen az çocuklar çocuklarımız…

Yağmurdan değil derdim Ben eskiden böyle derdim Nedir benim bu derdim Nedir benim bu derdim Gece gündüz takmazdım Eskiden böyle bakmazdım Nedir benim bu derdim Nedir benim bu derdim Yaşam haklıdır diyor derviş Gün döner zaman dönmezmiş Bülbül hep güle ötermiş Yüzyıllardır usanmadan Göklere salmış sırını Ateş eritmiş derdini Sular götürmüş külünü Topraktan utanmadan Kalmaktan…

Kurumuş toprakların yağmur damlası gibi Tomurcukların güneşe özlemi gibi Kabul olunan bütün güzel dilekler gibi Gel sana öylesine ihtiyacım var Sen benim ellerim sevgim Susan dilim bir çift gözüm Hayaliyle gezdiğim düşlerimde gördüğüm Gel sana öylesine ihtiyacım var Hüzünleri atarım inan ki yüreğimdem Söner gönül ateşim yanar yeniden Bir çocuğun anaya hasretliği gibi ben Gel…

sen kimseyi sevemezsin sevmeyeceksin sevmeyeceksin rüzgarlarin önünde kuru bir yaprak gibi sürüklenecek sürükleneceksin sefkat nedir ask nedir ömrünce bunu bilmeyeceksin rüzgarlarin önünde kuru bir yaprak gibi sürüklenecek sürükleneceksin

Gördüm, duydum, yaşadım Sorma sakın ne anladım Dost kimdi bana Kimdi düşmanlarım Sevgi buldum sakladım Tam gülecekken ağladım Durmadı zaman Nerde o anlarım Bir dünya ver bana Gün batınca kararmayan Bir toprak ver bana Düşman eli uzanmayan Bir insan ver bana Nefret hissi bulunmayan Bir toplum ver bana Seni benden ayırmayan Eskiler anlatırlar Bize ne…

Ah yine yaralandım Gel de bir bak halime İçiyorum üşüyorum, Sarhoşum bu gece Ben değil dertlerim, Meyhaneler sanki evim İçiyorum üşüyorum Sarhoşum bu gece Boş yere gönlüm darda Aşkımız hep zararda Ah be zalim Bu kadar da olmaz Artık çok geç güzelim Bu tren kaçtı Öbürüne binelim Aşkıma ilaç olacaksan söz gelirim