Orhan Hakalmaz – Aşığa Bağdat Sorulur mu

Uzakta bir yerlerde olsa keşke ölüm Lakin ölmek fayda getirseydi doğmazdık be çocuk Yakınlarda biyerlerde hissediyorum onu çocuk Kar yağar ve düş kurarsın fakat yalandır çoğu Baş kaldırır karanlığa onbinlerce beyaz melek Birbiri ile sürtüşmezler çünkü tümüne huzur gerek Bi hancı doldurur, bi yolcu set çeker, Bi sancı tam vurur, o an kalbi durdurur Sar…

Kaç kere söyledim anlamadın sen Yanıyor içim gel söndüreceksen Tutuştu gözlerim aşkına şimdik Kadehime koy rakı bir içimlik Ben yine buraların adamı gibi Gel taksime maksime bara bir iki Geceleri uykularım karışık Her köşe başları bana alışık Sanki ben seni her gece düşünüyorum Allahım nasıl dayanıyorum İçmeli içmeli içmeli güzelim Aşk için ölmeli sevdimi sevmeli…

Karayemiş dalina Gel salina salina Acep niye vermezler Emsali emsalina Ay vurur ağaçlara Gölge vurur taşlara Ben yarimi sorarum Gökte uçan kuşlara Hehhhh Kız içluğun var midur Giy bakayum dar midur Elim sığacak kadar Koydunda yer var midur İnelim fırtınaya Tutalım alabalık Bide ananla baban Etmedi mi sevdaluk Hehhhh

Ecel baş ucumda Sen yoksun yanımda Hani bizim aşkımız Hani bizim sözümüz Böyle mi olacaktı Sevenin sevdiğini Öldürürken gördün mü Seni sevip de ölmek Sevgini bilmemek Beni mi bulacaktı böyle mi olacaktı Bir damla mutluluk yaşatırdı beni Gönül pınarından verebilseydin eğer Yağabilseydin eğer Bir yudum mutluluk bir mucize idi Yaralı gönlüme tadabilseydim eğer İçebilseydim eğer…

aklimi basimdan alan sen beni boynu bukuk koyan sen ne yapsam ne etsem bilemiyorum senden baskasina gonul veremiyorum hayat sensiz yasanmiyor gel gonul sensiz avunmuyor gel

When you look at me From your own century I may seem to be Strange archeology But when the winds blow From this direction You may sense me there In your reflection I think I feel you But I will never know As the swallows leave And the children grow I wanted to live forever…