Bulutsuzluk Özlemi – Sisli Puslu

Yalnız kalmaktan bıktım Ufuk hesaplamalardan çıktım Bir döndüm baktım geriye Beni uğraştıran ne diye Sen varsan bende varım bu dünyada Sen yoksan ne işim var buralarda Sensiz cennetin anlamı yok Sensiz dünya malı neyleyim dostum dostum dostum

You ask me how I stay the same After I’d seen everything Could be the company I keep You say I’ve got something you need But what I have I just can’t sell ya Cause my experience runs deep You wanna be a brave man But you just can’t face your fear You only know…

Yol arkadaşım gördün mü, Duydun mu olup bitenleri? Kıskanıyor insan bazen, Basıp gidenleri Yalnızlaşmışız iyice Üstelik de alışmışız Hiç beklentimiz kalmamış Dosttan bile Korkular basmış dünyayı Şimdi bir semt adı “vefa” Kutsal kavgalardan bile Kaçan kaçana Anlaşılır gibi değiliz Tek bedende kaç kişiyiz Hem yok eden, hem de tanık Ne esaslı karmaşa Ben sana küsüm…

Nerde nerede hata yaptık Nerde nerede yanlış yaptık Suç sende biliyorsun Beni neden üzüyorsun Kararlıyım biliyorsun Bana zarar veriyorsun Seni önce Allaha Sonra toprağa veriyorum

Sevdigim bu halin dokunur cana Durusun barisik özün küs bana Ben sana bakarim sen baska yana Kiprigin barisik gözün küs bana Uzaklasma benden sensiz olamam Baska kimselerde varip kalamam Gezdigin yollarda arar bulamam Hayalin barisik izin küs bana Gel asik yenerin haline aci Gönlümün sultani basimin taci Bir mektub atmissin verdi postaci Kagidin barisik yazin…

Terk edilmiş buldum kendimi bir anda Görünmez oldum birden bu sokakta Geziyorum, arıyorum büyük anılarla Hayaller kuruyorum ıssız karanlıkta Yapışmış üzerime zamansız yaralar Silinmedi silinmez izleri yok olanlar Sahipsiz üvey duygular bu yaşananlar Benden kaçıp gidenler yalanları saklayanlar Kendim uçsam tıpkı kuşlar gibi kanatlarımla Adım adım yürüyebilsem bu derin okyanusta Duyuyorum, görüyorum büyük sancılarla Rüyaları…