Barış Manço – Dağlar Dağlar

alnını dağ ateşiyle yüzünü kanla yıkayan dostum senin dudağında gülümseyen bordo gül benim yüreğimi harmanlayan isyan olsun şimdi dingin gövdende uğultuyla büyüyen sessizlik bir gün benim elimde patlamaya hazır mavzer olsun başını omzuma yasla gövdemde taşıyayım seni gövdem gövdene can olsun söz: arkadaş zeki özger müzik: grup yorum

Bu kez üstünde olduğum ipi fareler kemirdi her yılın bu vakti beyaza bulanır azrailin çelengi derdimi anlamayışınıza kızmıyorum ama illaha anlamak istiyosan ölüm şurubundan bi yudum iç helebi ben bu şuruba müptelayım istemeden başladım bırakmamın imkanı yok aklımdan bi an cıkmadınki zerre kadar korkmuyum ölümden anne kardeşimin yanına gidemem diye intihar sözümü tutamadım bil. denemedimde…

Kiraz dudaklı yarim Elma yanaklı yarim Süzüp süzüp duruyor Badem gözlü yarim Hopacık hopacık gel bana Kurban olayım sana Bu dünya sensiz haram Haram olsun mu bana Ekini ektik yarim Yaz geldi biçtik yarim Ne zaman düğün dernek Haberin gönder yarim Hopacık hopacık gel bana Kurban olayım sana Bu dünya sensiz haram Haram olsun mu…

Yanyana geçen geceler unutulup gider mi? Acılar birden biter mi? Bir bebek özleminde seni aramak var ya, Bu hep böyle böyle gider mi? Suya hasret çöllerde beyaz güller biter mi? Dikenleri göğü deler mi? Bir menekşe kokusunda seni aramak var ya, Bu hep böyle böyle gider mi? Kendine iyi bak beni düşünme Su akar yatağını…

Erenler cemine her can giremez Edep İle erkan yol olmayınca Her kamberim diyen kamber olamaz Şahın kanberine kul olmayınca Arama uzakta vardır yakını Gerçek olan talip bulur hakkını Yüklemezler sana yolun yükünü Bükülü kametin dal olmayınca Şah hatay’ım eder bu sırrı beyan Hamil midir cahil sözüne uyan Bir baştan ağlamak ömüre ziyan İki baştan muhip…

Yalnız bir şehir hasret bir kahır Yanarsın sen de Bir gün gelir yüreğin acır Kanarsın sen de Tuttuğun eller yakar seni de Gittiğin yerler yutar seni de Kendine kalıp bir gün beni de Anlarsın sen de Yanına kalmaz çekip gidişin Yanına kalmaz yakıp gidişin Böyle mi mutlusun Ne senin derdin Söz – Müzik: Eyüp Mercimek