Müslüm Gürses – Ayırdılar Sevenleri

Seni bağrıma bastım yârim Bunu eller nerden bilsin Eşin yok benzerin yok Benim içimde yerlisin Ateşinle kavrulmuşum Tiryakin yar ben olmuşum Sana delice tutulmuşum Sar kollarına kurtar yarim İsteeee Sen kötü olursan ben ölürüm İsteeee sen olmasan ben zaten ölüyüm isteeee Gözüm her gün üstümde Tenine zarar gelse Dünyayı yakarım ben Üzülme sennnn Nedensiz ellerin…

Yine bulut çökmüş dağlar başına Neyler sevdiceğim sırdaşsız dostsuz Hoyrat olmuş dağlar benim eşime İncitme garibi sırdaşsız dostsuz El ettim elimi tutan olmadı Gül ektim gülüme bülbül konmadı Bir benim dünyada eşim olmadı Dolandım cihanı sırdaşsız dostsuz El için ağlayıp gözümden oldum Sırrımı dediler sözümden oldum Çok dövündüm anam dizinden oldum Şimdi kaldım işte sırdaşsız…

Yine bir gülnihal Aldı bu gönlümü Sim ten gonca fem Bibedel ol güzel Ateşin ruhleri Yaktı bu gönlümü Pür eda pür cefa Pek küçük pek güzel Görmedim kimsede Böyle bir dilruba Böyle kaş böyle göz Böyle el böyle yüz Aşıkın bağrını Üzmeye göz süzer El aman pek yaman Her zaman ol güzel

Give me an opinion ‘Cos I don’t have one I’ll agree with you if you’re right I always know where you’re coming from But I’ve never been there I have to steal from you when you write Your beautiful madness My beautiful grief Your dreams are my torture Your dreams my relief I’ll give you…

[Words: Barthold, music: Barthold, Wiklund] As I drift away through the bluish light Your velvet touch it fondles me as I step inside My universal sleep, once again it’s calling me I wait for the proper moment to venture into the dream Drink from this fountain, built from a heart of stone The waters pouring…

I never go around mirrors it just tears me up to see a grown man cry And I never go around mirrors cause I’ve got a heartache to hide [ guitar ] I never go around mirrors I can’t stand to see a grown man cry And I never go around mirrors cause I’ve got…