Ben melamet hırkasını kendim giydim eynime
Ar’u namus şişesini taşa çaldım kime ne (haydar .)
Gah çıkarım gökyüzüne seyrederim alemi
Gah inerim yeryüzüne seyrederim alemi (haydar .)
Sofular haram demişler bu aşkın badesine
Ben doldurur ben içerim günah benim kime ne (haydar .)
Nesimi’ye sormuşlar yarın ilen hoş musun
Hoş oluyum olmıyayım oyar beni kime ne (haydar .)
I’m in this fight, and I’m swinging And my arms are getting tired I’m trying to be this emptiness but I’m running out of time I’m sinking in the sand , And I can’t barely stand I’m lost in this dream , I need you to hold me I’m scared of lonely I try to…
Düsürdüm dilimden senin adini Unuttum duydugum sevda hazini Yillar yili çektim senin kahrini Anladim seninle olmaz Anladim senle yasanmaz Basima tac etmedimmi ? Her kahrini çekmedimmi ? Hiç insafa gelemdinki Anladim seninle olmaz Anladim senle yasanmaz Baska bir dünya kurdum kendime Asklara düsecegim kirik kalbimle Karsilik bekledim artik sevgine Anladim seninle olmaz Anladim senle yasanmaz…
Tövbe ettim tutamadım sözümü Aşklamı yoğurdun benim özümü Güldürme allahım artık yüzümü Taş yağdır başıma sevdiğim için Kadehleri sıra sıra dizeyim Mutluluğum varsa bulup ezeyim Bırak sokaklarda yalnız gezeyim Taş yağdır başıma sevdiğim için Yarınım dünümden iyi olmasın Kimseler gelip halimi sormasın Ben kulun dünyada huzur bulmasın Kan kat gözyaşıma sevdiğim için
Derde düşsem, acı çeksem Hasta olsam, inlesem Ben derdime yanar olsam Deva nedir bilmesem Ağlarsa anam ağlar Gerisi yalan ağlar Sen ağlama anacığım Sesin yüreğim dağlar Aşık olsam yola düşsem Gece gündüz dolaşsam Gurbet ilde garip kalsam Bir gün gelip can versem Ağlarsa anam ağlar Gerisi yalan ağlar Sen ağlama anacığım Sesin yüreğim dağlar
Uzak kalmayı denedim senden olmadı Eksik olan birşeyler var hep yokluğunda Cihangir sokakları huzursuz insanlar Ve artık hiç atmayan bu kalbim İstanbul’a ait olmuş Dışarıda vahşi bir dünya evler huzursuz Arkadaşlar hep sıkıntılı dostluklar donmuş Yaşayan birşey var burda hala Bir bütünün parçaları olmuşuz Biz artık yaşamayan insanlar İstanbul’ a ait olduk
7 veren mezar başında bu taşlar anıtlarla süslenen mehkeme şarkılar acımalı bakışlara musalla taşlar pimini çeken aslında tostlar uzakta durma raple gomanya sırtta kalma kurşun mania fare gibi suratın nefrete yakala kanına k.çına yapışana sende o basamak her hafta giderim ben n.rgile içmeye yeminimi unutursam gelirim peşmeye esmeye devam et sen kümesinde sen bi hiçsin…
14 Comments