Haluk Levent – Eflatun(Kazım Koyuncu’ya)

Toprak.. sehitlerin kaniyla yogrulup Yigitlerin yureginde Milletin dilinde destanlasirsa vatan olur Toprak.. yarin koynunda kopup Cihada kosan genclerin Gonullerinde ulkulesirse vatan olur… Bu vatan her karisiyla Bizimdir hep bizim kalir Ay yildizli bayragim Gururlu dalgalanir.. Vatanin ugruna can verdik biz izlenecek her yolda kanimiz islenmis ay yildiz bizdeki simge ve icimizdeki dinmeyen ofke Askerimiz beklerken…

unuturum anla biraz gel bir anda alışırım derdime ben en sonunda ağlayan gözlerin tuzu yok dilimde kanayan şu yaramın adı yok dilimde

When will the clouds all blow it away When will the good people have their say Now I hope you’re still around to see the day Take a while, Think About It Take a while, Think About It Take a while, Think About It Who’s gonna tell what is up or down Who can be…

Abanoz’daki Emine On yedisinde düştü Afro’nun eline Şimdi yaşı yirmi bir Eridi gitti dört senede İpek saçları vücudu bozuldu Ela gözlerinin ateşi söndü Kalmadı eski neşesi Alıştı zamanla küfre tütüne Zamanla etrafına uydu Alıştı evin adetlerine O içimizden birinin kızı Aşık birine O içimizden birinin kardeşi Aşık birine …

Bir yaralı yaramaz Söz veripte aramaz Sen açtın bu yarayı Hiç kimseler saramaz Züleyha! bekletme ha! Züleyha! ağlatma ha! Züleyha! geç kalma ha! Anzilha’ya gitme ha! Ağlarım gülenim yok Gözyaşım silenim yok Giderim bu ellerden Dur gitme diyenim yok Giderim gider oldum Gülerdim keder oldum Züleyha sen gideli Mecnundan beter oldum

Söyleyin yıldızlar sevgilim nerde Beklerim onu ben percereterde Beklerim her gece pencerelerde Ben onun yüzünden düştüm bu derde Beklerim onu ben pencerelerde Beklerim tıer gece pencerelerde İçim yana yana onu ararım Uçan kuşlardan haber sorarım Ömrümde gülmedim ona yanarım Beklerim onu ben percereterde Beklerim her gece pencerelerde Söz – Müzik: Suat Sayın