Şebnem Ferah – Geçmişe Yolculuk

bugün kendimi kuru yapraklarla kapli

cikmaz bir sokaga benzetiyorum

sadece o sokakta yasayanlar

üzerimden gelip geciyor

bugün kendimi odalarindan cogu bos

bazen dolan bir otel gibi hissediyorum

icimden ne hayatlar ne hikayler ne asklar

gecip gidiyor

ben böyle degildim

ne zaman kayboldum

rüzgarla dans ederdim

ne zaman savruldum

bir ses duydum

gecmis zamandan

bir ses duydum

kücük bir kizdan

bir bilet istiyorum

sadece gidis olsun

cocuklugun safligina

gidip orda yasamam gerek

bilet istiyorum

tek kisilik olsun

yarina cikabilmem icin

heyecani hatirlamam gerek

bugün kendimi parktaki bir bank gibi

sessiz ve sabit hissediyorum

geceleri üzerimde sehrin isiklari

yatip uyuyor

bugün kendimi tonlarca yük tasiyan

gemilerin denizi gibi hissediyorum

kaldirma kuvvetim var

ama sehrin atiklari icime akiyor

ben böyle degildim

ne zaman kayboldum

rüzgarla dans ederdim

ne zaman savruldum

bir ses duydum

gecmis zamandan

bir ses duydum

kücük bir kizdan

bir bilet istiyorum

sadece gidis olsun

cocuklugun safligina

gidip orda yasamam gerek

bilet istiyorum

tek kisilik olsun

yarina cikabilmem icin

heyecani hatirlamam gerek

bir bilet istiyorum

cocuklugun safligina

bilet istiyorum

tek kisilik olsun

yarina cikabilmem icin

heyecani hatirlamam gerek

Similar Posts

6 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir