İbrahim Tatlıses – Aynalar

Günaydın gözün aydın, benden aldın, sende kaldım Dün bunaldım, zor uyandım, görmeyince zor dayandım Kız günaydın gözün aydın benden aldın sende kaldım Dün bunaldım zor uyandım görmeyince zor dayandım Baktım olmaz seyre daldım, anılardan bir tomardım Çok yoruldum, çok daraldım, penceremden gir içeri Günaydın gözün aydın, benden aldın, sende kaldım Dün bunaldım, zor uyandım, görmeyince…

Dokunduğumdan uzak Kokladığımdan tatsız Artık yabancısın Karanlık ve dipsiz kuyularla Dolu dünya sevgilim Tutun bize düşmeyelim Dokunduğumdan uzak Kokladığımdan tatsız Artık yabancısın Karanlık ve dipsiz kuyularla Dolu dünya sevgilim Ve ben artık gitmeliyim Bu bir veda anı sevgilim Kaçırma gözlerini zamandan Ne son ne de başlangıç yaşadığımız Karımız olsun bize kalanlar

Bu akşam sanki hiç ayrılmamışız gibi Hissetmek istedim En sevdiğin kot pantolonumla En sevdiğin lacivert tişörtümü giydim Güzel bir akşam yemeği hazırladım Beraber aldığımız mumları yaktım Şarap açtım bir sana bir bana İki kadeh çıkardım Sevgilim ve dostum babam oğlum Arkadaşım aşkım herşeyimdin sen Çok zaman geçti gitti ikimizden Özür dilerim seni üzdüysem Sadece dinle…

My friend and me Looking through her red box of memories Faded I’m sure But love seems to stick in her veins you know Yes, there’s love if you want it Don’t sound like no sonnet, my lord Yes, there’s love if you want it Don’t sound like no sonnet, my lord My lord Why…

evlerinin önünde pınarlar harlar hatçam çıkmış pencereye ay gibi parlar ben hatça’yı yitirdim de dumanalı dağlar gözlerimin pınarları durmadan çağlar ovalara duman çökmüş göremedin mi a kız kendi saçını öremedin mi alçaklara karlar yağmış yükseklere buz gel sarılalım gaçalım ince belli kız denizin dibinde hatçam demirden evler ak gerdanın altında da çiftedir benler o kınalı…

Sen kimseyi sevemezsin Sevmeyeceksin Rüzgarların önünde Kuru bir yaprak gibi Sürüklenecek sürükleneceksin Şefkat nedir aşk nedir Ömrünce bunu bilmeyeceksin..