Uğur Karakuş – Bilemedim

Aşığım bir kuluna öleceğim yoluna dermanım sensin tanrım merhamet eyle bana senden dileğim yaz onu alnıma o benim kaderim olsun bir kulun beni bu hale koydu tanrım bir aşkın esiri oldum hayatta senden tek bir dileğim yaz onu alnıma o benim kaderim olsun tanrım kaderim olsun yüzüm onunla güler zindan oldu geceler çektiğim bu çileler…

Kirpikleri ok ok eyle Vur sineme öldür beni Bıktım dünyanın halından Vur sineme öldür beni, öldür beni oy Yoktur ellere minnetim Varsa indimde kıymetim Vur sineme öldür beni, öldür beni oy

When the evening falls evening shadows find There beneath the stars a maiden so fair divine The moon on high seem to see her there In her eyes is a light shining ever so bright As she whispers a silent prayer Every word reveals an empty broken heart Broken by fate that holds us so…

Çıksam ıssız dağlara İnsem viran bağlara Anlatsam çektiklerimi Sır vermez rüzgarlara Yare giden yol olsam Yemişlenmiş dal olsam Bir demet çiçek olup Yarin göğsünde solsam Kurşun yarası değil Yürek sancısı değil Anlatsam çektiklerimi Çektiğim sevdan değil Can içinde can olsam Canım yoluna koysam Bir demet çiçek olup Yarin göğsünde solsam

Ben Derdimi söyleyemem Dilim yaralı yaralı Bülbülüm ama ötemem Gülüm yaralı yaralı Aşk kitabını açamam Akı karadan seçemem Kanadım yok ki uçamam Kolum yaralı yaralı Hüdai’m gafletten uyan Sensiz geçen ömür ziyan Ruh bir arı, vücut kovan Balım yaralı yaralı Söz: Hüdai (Sabri ORAK) Müzik: Nida ATEŞ

Sen önce sor kendine Kim günahkar Kim masum Döner kendi ekseninde Bütün kuramlar Ne sen suçlusun ne dünya hakim Anlat kendine bir anlat Sınırsızlığa ördüğün duvarları Bir bak gökyüzüne bir bak Hep uzaktan seyrederdin Köprülerin altından daha çok sular geçer İnançsızlık bir hata Bunlar bir bir sönerken İçinde her yeni gün güneş doğar Çağırırken zaman…