2na ( Tuna ) – 28 ( Yirmi Sekiz )

Üşenmedim gözden geçirdim hayatı ince detaylarıyla

Olabildiğince objektif,

Doğrular birkaç eksikmiş hatalardan fark ettim

Tipik ürkek insani bir tepkiymiş bendeki çekinip terk ettim

Ve yaşım artık 28, bunu ben istemedim

Bana verilen her yeni role inat hiç büyüyemedim

Bu kadar mutluyken kendimle başkası olmayı deneyemedim

Kaybedilenleri fark edemedim ve gösterilen yoldan yürüyemedim

Değişemedim; ani değişim denilen tersine gelişim, son söz verişin

Bana verilen sözleri tutmalarını beklemek enayilik kadar iyimserlikmiş

Hayat, basit fakat kesin öğretilerin uygulatıldığı ve bilincin sorgulatıldığı yoldan ibaretmiş

Artık sustum ruhen az çok durgun

Bazen isteyerek kırdım kasten

İstemeden yapmış bak sen

Bütün hatalara rağmen ilk kez bu kadar olgunum

Zaman geçti ben dayandım ama biraz da yorgunum

(NAKARAT-GÜLŞAH)

İşte ben ki o zaman geçmişi anar

Eski benlerden kalanları toplar

Bir buz tabakası üstünde yürüdüm

Güneşli de olsa kalmadı başka çözüm

Pes etmedim aynı yerde aynı rolle buradayım bak

Kısa bir süre devre dışıyım beyinde tadilat

Geçici olarak kapalı bünye bir iki saat

Sen bilirsin ister bekle ister git ya da not bırak

Kalıcı delilik korkutur en yaygın korkudur

Sen yüksekten korkadur içgüdüsel sorgu bu

62’den tavşan yapamayan ressamın tablosu

Tablo ressamı ne kadar yansıtırsa o kadar doğrusun

Daha dün ailem anlamaz kuşak çatışması var derken

Bugün en az onlar kadar algısızım, otuza yelken

Üniversite diplomamın artık yerini unuttum desem

Geçmiş geçmiştir ve gelecek sesle çizdiğim desen

Fark yok, günler geçti

Renk yok, dünler bitti

Ses yok, her şey aynı

Tad yok, yaşlandık mı?

Bütün klişe senaryolarda iyiler kazanır ya

Çok kaybedesim var sonuçta aynı dünya

(NAKARAT-GÜLŞAH)

İşte ben ki o zaman geçmişi anar

Eski benlerden kalanları toplar

Bir buz tabakası üstünde yürüdüm

Güneşli de olsa kalmadı başka çözüm