Mustafa Özarslan – Bir Kuş Gibi

Öyle diyorlar böyle diyorlar Şekile mekile takılıp üzüyorlar İnsana dünyayı dar ediyorlar Yaftayı Takıp sınıflandırıyorlar Eğriyi doğruyu bilen ya onlar İnsanı kaderine küstürüyorlar Kaçtım kaçtım durdum Kendime değil hep kendimden Ne zamanki bana geri döndün Ümitle donandım yeniden Ben ben ben oldum yaşayınca Onun bunun kitabına göre Ben yine beni bende buldum Sığınınca kalbime yeniden…

Crown of barbwire tearing open wounds dripping blood blinding eyes Frenzy Crowd Screaming Insults cross of black steel on sholders chackles with nails inside body hanging on the cross from pierced wrists Every self proclaimed christ In torture show for our pleasure Messangers of unreal live in shadow of Cross of Black Steel

Basina gelecek elbet Adim gececek birgün Yillara mahkum edilmis hikayen olarak Basina gelecek ya elbet Adim gececek birgün Sonlara terkedilmis hikayen olarak Kalbim senden heseb soramaz ki Vazgecmedi hayalinden Su acim hic bir zaman dinmedi birtanem sakin sorma sorma sana ne sarkilar yazdim Hepsi senin icindi canim Kira kira kalbini bazen hayat gercegi yansitmiyor Ne…

Vore vora hetî koura Vengê tifongê yeno Binê kemerodî nezon kamo Xortê ma ke merdo Herê wayê heq bo pîr bo Ne wayê qederê makî nîyo Na wo kou de adirê me esto Na wo kou de cengê ma esto

Sahibi olduğum dizim tutmuyor Dünyayı gösteren gözüm görmüyor Ömrümün baharı solmuş gidiyor Canıma kastim var yaşamam artık Arayan dostlarım beni bulmasın Doğmasın güneşim sabah olmasın Uytu bir köşede ömrüm son bulsun Canıma kastim var yaşamam artık Rüzgarda savrulan yaprak gibiyim Böylesi hayatı nasıl seveyim Canıma kastim var yaşamam artık

Hasretinle yandı gönlüm Yandı yandı söndü gönlüm Evvel yükseklerden uçtu Düze indi şimdi gönlüm Aramızda karlı dağlar Hasretin bağrımı dağlar Çaresizlik yolu bağlar Yokluğundan öldü gönlüm Gelecektin gelmez oldun Halimi hiç sormaz oldun Yaralarımı sarmaz oldun Binbir dertten soldu gönlüm Gözlerimde kanlı yaşlar Hasretin bağrımda kışlar Başa geldi olmaz işler Yokluğundan öldü gönlüm