Aşık Veysel – Anam

Dokuz ay koynunda gezdirdi beni

Ne cefalar çekti ne etti anam

Acı tatlı zahmetime katlandı

Uçurdu yuvadan yeritti anam

Anaların hakkı kolay ödenmez

Analara ne yakışmaz ne denmez

Bal uykudan gece kalkar üşenmez

Emzirdi salladı uyuttu anam

Doğurmuş beni sivas elinde

Kundak kucağında tarla yolunda

Azık sırtında orak elinde

Taşlı tarlalarda avuttun anam

Ben yürürdüm anam bakar gülerdi

Huysuzluk edersem kalkar döverdi

Hemen kucaklardı okşar severdi

Çirkin huylarımı soyuttun anam

Çocuğudum anam bana ders verdi

Çalışmamı okumamı ön gördü

Milletine bağlı olda dur dedi

Vatan sevgisini geyittin anam

Tükenmez borcum var anama benim

O’nun varlığından oldu bedenim

Kimi köylü kızı kimisi hanım

Ta ezel tarihte kayıtlı anam

Veysel der koparma anayla bağı

Analar doğurmuş ağayı beyi

İşte budur sözlerimin gerçeği

Öğrettin, okuttun, büyüttün anam

Similar Posts

14 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback
  14. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir