Rapozof – İstanbul’da
Boğazda satırlarım boğazda düğümlendi
Hayallerim kırıldı ardı kesilmedi
Birkac soru var bıktım aynalara sormaktan
Baktım etrafıma kimse kalmamış
Rüyadaydım uyandım yar beni yanına almamış
Bir öpücükle yalandan gülücük seni senden alır
Bazen dört duvar arasında sorulmaz hatır
Hatrı vardı yılların yalanların sıktı artık
Yetmicektim kandım kendi kendime KONUSTUM
Sen yoksun bu gece hayallerimle buluştum
Yıldızlarla konustum mektupları okudum
Ortada bir delil bırakmasanda
Ortada bi delil bıraktın
Neden acaba ben ağlayınca sende ağladın
Terkedildim değer verdim
Çok sevdim yılmadım
Bu sabah yine her sabahki gibi sıkıldım istanbuldan
Moralim bozuk ceryan kesik
Hele bide sen yoksun yha cok yazık
Acıdığın icin dönme bırak!
Sensiz öleyim
Beni rüyanda görme!
Yarab! ben onu göreyim
Çok aradım korktum tam buldum derken soldum
Yarını bekledim günlerim solsun
Bugün boş kaldı ellerim eylülde
Nerde sevdiğim
Çektiğim derltlerin hesabını yapamam hesabnı ben
Bir resme beni muhtac ettin seni basıma tac ettim
Ardına bakmadın ama sen gittin
Ben nerde hata ettim
Ben inanıyorumki dostlarım var
Anca konusur!!
Beni anlıyolarmı siktirsinler
Umrumdalarmı gitsinler
Sizi istemiyorum anlıyın artık
Gidin basımdan cok kalabalık oldu buralar
Kalbim taslık
Bu kız acıya alışık
Sıkıldım İstanbul’da bunaldım istanbulda
Yalnızım İstanbul’da
Sen yoksun İstanbul’da
Bu sabah yine her sabahki gibi sıkıldım istanbuldan
Moralim bozuk ceryan kesik
Hele bide sen yoksun yha cok yazık
Gittiğin yerler nasıl
Bilinmez güzelim
Buralar aynı o günden beri
Yediğin ictiğin gördüğün senin olsun
Anlatma sevip sevildiğini
Gittiğin günden beri ne günlerim oldu
Bazen sevincliydim bazen gözlerim doldu
Sen orada ben burda el ne karısır
Çok acele gelmen lazım bize İstanbul yakışır..
Bu sabah yine her sabahki gibi sıkıldım istanbuldan
Moralim bozuk ceryan kesik
Hele bide sen yoksun yha cok yazık
6 Comments