Ahmet Özhan – Nafile Yalvarma

Beyaz gül Söyle bahçendeki bülbüller dinlesin Yaprağın, çiçeğin, dikenin inlesin Biraz gül Gül ki gözünden yaşlar bir an inmesin Beyaz gül Kötü günler senden hiçbir şey götürmesin Sen ol dersin olur her şey anında Esirgeme aşkını yayılsın hep kokunla Gücün yeter açarsın şubatın ortasında Sevda bizi yaksa kavursa da gel Beyaz gülüm sözümü tuttuğumu bil…

neden yıllardan sonra seni özleyişim seni unutturacak birisi yok diye mi? neden hiç bilmiyorum senden vazgeçemedim kimselerde o güzel gözlerin yok diye mi? yalnızlık uykusunda rüyalarım seninle aklımda senden başka hiç kimse yok hiçbir şey yok diye mi? hala sen diyorum hep seni istiyorum sensiz gecelerimin yarını yok diye mi?

Gitsen bile benden gitmez gözlerin bilirim Bu karanlık akşamlarıma küfrederim Hangi kadın ben gibi seni sever delisin Yanıyor tenim gözlerindeyim Mutlu olmak istiyorum Allahım yok mu şansım Hangi adam gelse hayatıma kahrolurum Kaybeder yüreğimi mahvolurum Yüzü yok aşkımın gelmesin dur Bir ceset misali hayallerim şimdi sensiz İçimde fırtınalar kopar gelir bilirim kıyametim Bak kaç gün…

Ölü bir deniz gibi, çağırır sessizliğin Rotası çizilmeyen, yolculuklar gibisin Gücünü bilir misin, söylemediklerinin O suskunluğun ki, sevdamın sebebi Anlamadım mı sanki söylemediklerini Farketmedim mi sanki o mahcup telaşını Duyamadım mı sanki yüreğinin sesini Sustuklarını düşün, boşver sen gerisini Ne çare bu gitmeler gittiğince yakınsın Umuda can vermiyor, yağmuru bakışların Acısını bilir misin hiç yaşanmamışların…

Yazik etmiş kendine (yar yar yar) Haberini aldim ben bir kere (yar yar yar) Yazik etmiş kendine (yar yar yar) Kaderini yazmış bensizliğe Döndüm baktim dünya nafile Ama biz senin ugruna nafileler hosgele Döndüm baktim dünya nafile Ama bir senin uğruna katlanırım herseye Bir ask bu, bir ask bu Bir türlü yalnız kalamiyorum seninle Bir…

Life is but a dream Drifting on a stream, a stream Consciously it seems All of what remains Ego Brain Man made shame, Shame, love after it rains You see my pain is real Watch my world dissolve And pretend that none of us see the Fall As I turn to sand You took me…