Levent Yüksel – Bir Sel Gibi

Kendi gitti kaldı yüreği

Bu dilsiz kör şarkıda

Yok belli sebebi bu zamansız gidişin

Ümitli bir başlangıçla

Ah ne yazık soldu çiçeğim

Elimde kaldı bu bahar

Yakmıyor içimi bin gülün kokusu

O mahçup sümbül kadar

Bir sel gibi taşkındır şimdi

Yön bulur kendi suyuna

Dağlara varsa bile yorgundur şimdi

Döner kendi yoluna…

Similar Posts

6 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir