Erdal Erzincan – İnsan Kısım Kısım

Lightening in a bottle Held it in my hand Pushing down the throttle I drink and try again baby I

Ismi Sübhan virdin mi var? Bahçelerde yurdun mu var? Bencileyin derdin mi var? Garip garip ötme bülbül Bilirim âşıksın güle Gülün hâlinden kim bile. Bahçedeki gonca güle Dolaşıp söz atma bülbül. Bilirim âşıksın verde, Cünûnun var gâyet serde. Şu sînemde olan derde Bir de sen dert katma bülbül. Pervâz olup uçar mısın, Deniz deryâ geçer…

(Winwood/Capaldi) I’m looking for a girl who has no face She has no name, or number And so I search within his lonely place Knowing that I won’t find her Well, I can’t stop this feeling deep in inside me Ruling my mind I feel no sound Don’t know where I’m bound The scenery is…

Still pitch dark when I fall out of bed Seems an instant since I laid my head I’m barely awake but I’m already late For my chance to get out of the red I see foreman much more than my wife I’m loosen time in my one only life I’m locked in a style watching…

Ey benim boynu büküğüm Simdi sen çok uzaklarda Ellerin koynunda ufuklara dalıyorsun Gözlerin yaşlı yüreğin buruk Ümitlerin çok yine mi yine mi Yine mi ağlıyorsun İçimde ki yokluğunu dolduramıyorum Ayaklarım bağlı Sanki sana gelemiyorum Sanma ki mutluyum hep gülüyorum Yanılıyorsun bırakmıyor bırakmıyor Bırakmıyor kaderim gelemiyorum Zaman zaman hayal kurarım Saçlarını okşar gibi Yüreğimde kanıyorsun Gözlerimde…

Yönümü dönderdim Sarı Sultan’a Ali muradımız vere sabahtan Yüzümü süreyim Seyyit Battal’a Münkire Zülfikar çala sabahtan Bülbülüm bahçende gülşene kondu Hüzeyin Hak için serini verdi Doldurdu da bize bir dolu sundu Ol Hızır’ın yeşil eli sabahtan Havarici dinden eden nisbettir Taç vuruldu bize yeşil kisvettir Mümine Cennet’te nasip kısmettir Açılır Cennet’in gülü sabahtan Kul olanda…