Jehan Barbur – Uyan

Küçücük bir söz bile söylemedin Acım vardı hiçbir şey demedin Gittin anlamsız kaldı gecelerim Önümde sorular ve alışkanlıklar Söz söz tutulmak için verilir sevgilim Vazgeçtin işte benden ve bu şehirden neyleyim Yıkıldı duvarlarım önümde binlerce insan Aşkım bir hiç sonu yerle yeksan Yıkıldım derin kalbim delik deşik ömrüm senin Nerdesin koca adam Hiç bir ben…

Ne oldu neden saklandın söyle Aramaktan sıkıldım seni yine Düşündüm hep vazgeçmeye Düşündüm kurtulsam senden diye Kendimi yormadan Ulaşsam sana dokunsam ruhuna Kimseye sormadan Yolundan çıkıp kavuşsan sen bana

Baharı görmedim yazımdan oldum Yar için ağladım gözümden oldum Ben de düştüm bu dertlerin eline Ah ede ede özümden oldum Bu dertlere düştüm ben o yar diye Yarım gelmiyor çimdi derdi var diye Dermansız dertlerin düştüm eline Ben kime yalvaram yaram sar diye

Le le kurban boşa gider. Ne söylesem boşa gider. Çileli ektiğim güller. Emeklerim boşa gider. Le le kurban gülü verin. Dönmesem de gülü verin. Mayın tarlasına düştüm. Kan kırmızı gülüverin. Söz-Müzik: Ahmet Kaya

Koskoca beş sene beş ast ben hep senleydim bekledim olur dedim Sustum söylemedim gücenmedim kırılmadım ölmedim Yaşama gelirken ben hep ölümden geçtim Mutluluğa koşarken cehennemin bekçisiydim Gözlerin düşürürken yollara ben hep kördüm Üzülmedim sızlanmadım ben hep sevdim Yaşamdan hep ölüme döndüm ölürken bile sevmekten vazgeçmedim Doğmak için geçmeyen sendeyim.com günlere sövdüm Dualar ettim perşembeleri cumaya…

Asıl küreklere ağır ağır çek Uzak kıyılara götür sandalcı Yalnızım bu yerde arayanım yok Kimse bilmez hatır gönül sandalcı Gönlüm küreklerin ardınca yürür Yavaşlama durma enginlere sür Ufkunda serildi koca bir ömür Yaz sulara kürek kürek sandalcı Gece ayaz ayaz çöktü, bak aya Bahtım perde perde döküldü suya Kaderim elinde karşı kıyıya İster götür ister…