Descendents – Tonyage

seni sevda tanrıçası yapan şu aptal gönlüm, değil mi? gözlerin kurdu gönlüme tuzak gözlerinde suçlu, gönlümde bir gökyüzü, masmavi deniz sensiz kimsesiz bir de ben sensizken biter bir gün biter elbet bitince ben ben olur muyum insan her gün ölmüyor ki öleceksem böyle olsun biter bir gün biter elbet bitince ben ben olur muyum insan…

It wasn

Eyvah çok geç uyanmış Erkenden bunalmış Kasılmış geçmiyor candan eyvah Asık bir suratla O gözler kurakta Hep baştan başlıyor aşka Sorma kaybolmuş sorma Kaybolmuş yol bilmiyor, yordam zaten uzakta Yoksa içinde yoksa Aşk olup rol bekliyor, sürekli rol çalmakta Kafası bu, yok değişmez değiştirmem ben uğraşmam Sebebim yok, böyle durmaz evde kalmaz uçsun gitsin Kafası…

Gece yatarken Hazır kandırmışken Öyle bir titredi ki içim yanarken Teni tenimde Dolaşıp dururken O bir yana, dünyalar bir yana Unut,unutabilirsen unut Ağlamaktan usandım Bir rüya idi uyandım Ne zaman geleceksin Sana son kez aldandım..Tanrım..!

You don’t want to know

Akşamlar başkaydı temmuz ayında Sanmaki yaşadım ben o bir ay boyunca Maziye bulup söyle O yaz gezerdik elele Bu gönül seni seve seve Yıprandı bi kere Bu şarkımın ilham perisi Benim sevgim dünyadan ötesi Seviyorum demiştim bikeresi Bu kalbim sevgi esiri Sabah sabah kalkardık Papatyalar toplardık Bize deli derlerdi Ama aşıktık Denizlere girerdik Kuğulara bürünürdük…