Rober Hatemo – Üzgünüm Tanıyamadım

Yine mevsim yürüyor sonbahara Geçip gitti yaz, kış bahane Bu ev, bu avlu, terkedilmiş bu bahçe Neydi, geldi ne hale Yanar batar ya gün Kanlıca çamlarında Ben hisarlarda üzgün senin hicranlarında Ah çaresizlik yakamda, elveda hatıramla Hasrete alışmışken bu dönüş nereden çıktı Dokunma, bana yeniden dokunma Dokunma, ağlarım utandırma Dokunma kırklı yaşlardayım Son İstanbul’da

döşümüze ölüm basmış kardeşler karanlık da yağar canlar üstüne zincir sesleriyle sızlar bilekler gülerken bildiğim ağlar üstüne kucakta kucakta kalmış ölüler doğmadan gidenler haykıran gözler karanlıkta kana bulanan yüzler gözler göçtü parelendi yürekler dağlara çıkam dedim dosta ulaşam dedim dost ben senin derdinden dağlara mekan dedim söz: hasan hüseyin müzik: grup yorum

Cennet vatan Türkiye’min kıyısında Rüzgar esmez yağmur yağmaz adı Gökova Gökyüzü paramparça orada ağaçlar sessiz Yeşili öldürdük Gökova’da Yeter ki Gökova’lar olmasın Ağaçlar bulutlar bize kalsın Gelin gelin arkadaşlar birlik olalım Zehir saçan santralleri çöpe atalım Çevremizi temiz tutalım ülkemizi koruyalım Başka Türkiye yok bu dünyada Yeter ki Gökova’lar olmasın Ağaçlar bulutlar bize kalsın Boğaz…

Benden başka herkes aşkta işini biliyor Benden severek gel kalbini dinlemiyor Senden başka herkes bak senden sonra Gönlüm senden başka kimseyi beklemiyor Kadınlar kurşun yüklü aynı Seven de sevmeyen de bekleyen de aynı Gidenler anla beni yok geriye Al birini vur birine herbirisi özüm budur Azar azar kader bize ne yazar Böyle gelmiş böyle gitmez…

Öyle bir ateşki bu sorma Öyle bir sardı ki Allah Allah Gel bu gözlere esir olma Öyle bir vurdu ki Allah Allah Öyle bir bakış ki seninki Öyle bir yakış ki Allah Allah Öyle bir sevda ki benimki ahh Aklımı al hadi Sar beni sar hadi Uzun etme gel hadi Deli gibi seviyorum tutmayın beni…

Rüzgar esip geçer Kırıp döker benim bütün dallarımı Zaman akıp gider Acımadan soldurur allarımı Bir küçük goncayım ahımı kime desem Bülbül bile çoktan kesti feryadını figanını Bir küçük goncayım ahımı kime desem Bülbül bile çoktan kesti feryadını figanını Vur deli rüzgar yine vur sana dur demem Bıraktığın her iz tenimde farklı bir desen Hadi vur…