Zornik – Hey Girl

Bahtım yok ikbalsızım, tek başına yalnızım sil baştan yazamam ki, böyle yazılmış yazım Neler neler yazılmış, benim kara bahtıma ah bu yaz aylarına, kar yağdı dağlarıma Üzülmek neye yarar, düşünmek neye yarar doğduğumda bozulmuş, düzelir mi bu ayar Neler neler yazılmış, benim kara bahtıma ah bu yaz aylarına, kar yağdı dağlarıma Gecelerim uykusuz, dolaşırım aç…

NAKARAT: gelemem kendime, bana birşey söyle hiç bir çarem yok, olmaz böyle VERSE 1: yak, (yak) hatıraları eskiden hiç haz almazdım izle katliamımı yeni bir sayfa açtım henüz yazıyorum ve göz yaşım da damladı, (damladı) daha da durmadı bugünde var içimde koskoca bir hasret ve kasvet yüzümde yinede var basiret esaret hat safhada olsada mesafe…

Umarsız dalıyor gözlerim karşı tepeden Yerine bir başka şehir ışıldıyor Nasılda arıyor ellerim kör ve dilsiz Yerine bir başka koku sinmiş sanki Kalbim seni soruyor, eski günleri arıyor Bu ağlayan deniz benim değil Hani nerede, hani gülüşün Hani nerede, neredesin gözbebeğim

Hani ne oldu aşkımız Şimdi bilmem ki nerdesin Boş geçmezdi bir anımız Şimdi esen yellerdesin Sevgi denen şey yalanmış Daldan dala konan için Her çiçeğin balı varmış Aşk sarhoşu olmak için Nisan yağmuru kadar Kısa süren hayatımız Durmaz bir saadet arar Bir sevgiye canı adar

Geçiyor günler yine benden habersiz Gidiyorum gidiyorum buralardan sensiz Resmini aldım karşıma ağlıyorum sessiz sessiz Poyrazımdın yüreğimde esip durdun en derinde Yolcuydum son seferinde indirdin beni kayıp şehirde Bekliyorum seveceğim mevsim bahar geçsede Gözlerime çizdim seni açmaya korkuyorum Büyümüyorum gözlerinde gittikçe küçülüyorum Ne yağmurlar ne bulutlar yağdı içime sönmedi Senden başkasını sevmedim sevemedim Herşeyi sildim…

You took a part of me that I really miss I keep asking myself how long it can go on like this You told yourself a lie; that’s all right mama, I told myself one too I’m trying to get closer but I’m still a million miles from you You took the silver, you took…