Müzeyyen Senar – Ormancı

Kime kin ettin de, gidin elleri ah

Yakin iken ırak ettin yolları, oy beni beni

Mihnetine diktim gülleri

Vardın gittin bir soysuza yoldurdun

Sen gönlün olunca beni ararsın ah

Siyah zülfü tel tel eder tararsın, oy beni beni

Madem ayrılmakmış muradın

Niye beni ateşlere yandırdın

Çıktım belek kayvesine, baktım ovaya

Bay Mustafa çağırdı, dam oynamaya

Ormancı da gelir gelmez yıkar masayı

Laf anlamaz ormancı, çekmiş kafayı

Aman ormancı, canım ormancı

Köyümüze getirdin yoktan bir acı

Köyümüzün suları hoştur içmeye

İçinde köprüsü var gelip geçmeye

Yarimi vurdular bir hiç içine

Yazık ettin ormancı köyün gencine

Similar Posts

6 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir