Sormayın garibe yol nerden geçer
Bu garip oturmuş derdinden içer
Ne gamı bellidir nede neşesi
Garibin gönülden gönül geçer
Garip garip garip garip
İçiyor bu garip
Ağlıyor bu garip
Efkarıdan bir gün
Ölecek bu garip
İçiyor bu garip
Ağlıyor bu garip
Köşelerde bir gün
Ölecek bu garip…
Verdiğin bütün sözler yerini hiç bulmadı Bu olanlar sana hiç yakışmadı Söylediklerinle yaptığın işler hiç uymadı Kazanan sence şimdi kim sormalı Bir lafınla yanına uçarak geldiğim o günler nerde Bi önemi kalmadı Biraz masum ihtiras dolu sarmaşıklar gibi Aşk dediğin ömürlük olmalı Yalanlar üstüne kazınmış bir aşkmış seninkisi Nasıl bir başkası olur ne vermedim ne…
bu kadar çaresiz bırakma beni bağlandım bir kere çok sevdim seni senden istediğim çokşey değilki uzaktan uzağa bir gülsen yeter göğsüme yaslanıp elimi tutma sevgilim diyerek sevdalı bakma razıyım sen benim gibi bağlanma uzaktan uzağa birgülsen yeter
Mutlu aşk yoktur sevenler ateşe yürür bile bile Bir dilek tut bari benim için sadece huzur dile Hadi bi güzellik yapta efendi gibi git yoluna Git istediğini sev istediğini al koynuna Aşk değil bu can çekişmek ne uğruna Nihayet demir attim kalbi kırıklar koyuna Mutlu aşk yoktur sevenler ateşe yürür bile bile Bir dilek tut…
how the curse of comfort has plagued your artistic life i hope love, love, love just gets in they way… Just like that… love could always get in the way the suburbs dream tonight of finding their muse damn those rape victime writers and their five star reviews wouldn’t want a heart that’s been dented…
Have you ever thought about what protects our hearts? Just a cage of rib bones and other various parts So it’s fairly simple to cut right through the mess And to stop the muscle that makes us confess And we are so fragile And our cracking bones make noise And we are just breakable, breakable…
15 Comments