Grup Koridor – Ölüme Beş Kala

Bir kuru çiçek gibi Saklıyorum sevgini Mektupların eskidi Ne çok özledim seni Yürüdüm gölgem önde Anılarla kol kola Ağlıyor papatyalar Sevda tarlalarında Gün geçmiyor bir hüzün bir telaş Yaşamak ne zor şeymiş be arkadaş Gözyaşlarım kurumuş akmıyor Yüreğim yangın yeri be arkadaş Hay ay ay arkadaş Hay ay ay arkadaş Mektupların eskidi Bir kuru çiçek…

Serin sessiz esen şimal rüzgarı Ne o bugün yoksa esmiyor musun Gözümün nuru canımsın benim Büyüdün de şimdi gidiyor musun Mutluluğa doğru uç güzel kızım Dallarıma defne ol güzel kızım Allaha emanet git güle güle Güldalıma kon da gül güzel kızım Ne çabuk büyüdün seneler geçti Daha doya doya koklamadım ki Gideceksin diye kalbim kahretti…

Dar zamanımda geldin hep bana Nefesimi tıkayıp durdun Dar zamanımda koştun hep bana Allak bullak edip durdun Dar zamanımda yoktun ki yanımda Çok yalnızdım dar zamanımda Ben seni değil seni sevmeyi Ben seni değil seni özlemeyi sevdim Gündüz bekledim gece bekledim Derdime hiç dert eklemedim Uyandım bekledim yumdum bekledim Gelmeni değil sevdamı bekledim Dar zamanımda…

Çıkart üzerinden utandığın herşeyi Ve koş çırılçıplak sokaktaki meraklıya Kanamaz ayakların sakın durma Ve sakınma anlat birer birer kuş olmayı onlara

Yoruldum yorgunum fazla gidemem Neler etti kahır beni zar beni Kolay değil ben bu derdi çekemem Zalımın eline koydu hal beni Arsız değil idim arsız ettiler Saldılar gurbete yurtsuz ettiler Yardan ayırdılar yarsız ettiler Şimdi gizli gizli kınar el beni Akarsu’yu aşka yatkı yaradan Ömür bir gün gibi geçti aradan İşte geldim gidiyorum dünyadan Kurulmuş…

Bir şarkı oldun dilimde bıkmadan söylediğim Bir aşkın sözleri yankılanır geçmişte söylediğim Geçen her şeyi ölü bir yüzyıla emanet ettim Unutmak istedim, unutmak istedim İstemek unutmaya yetmedi İstemek seni bana getirmedi istemek yetmedi Yasaksız atan kalbimde durmadan dinlediğimden Nefesin hala içimde son defa öptüğünden Biten herşeyi ölü bir yüzyıla emenet ettim Unutmak istedim, unutmak istedim…