Zülfü Livaneli – Bir İnsan Ömrünü Neye Vermeli

Bir insan ömrünü neye vermeli

Harcanıp gidiyor ömür dediğin

Yolda kalan da bir yürüyen de bir

Harcanıp gidiyor ömür dediğin

Yüreğim ürperir kapı çalınsa

Esleyen yelimden hile sezerler

Künyeler kazınır demir sandıkta

Savrulup gidiyor ömür dediğin

Dışı eli yakar içi de seni

Sona eklenmeli sözün incesi

Ayrılık gününü kör dereleri

Bölünüp gidiyor nehir dediğin

Bir insan ömrünü neye vermeli

Para mı onur mu taş dikenli yol

Ağacın köküne inmek mi yoksa

Çırpınıp duruyor yaprak dediğin

Similar Posts

14 Comments

  1. Geri bildirim: Pingback
  2. Geri bildirim: Pingback
  3. Geri bildirim: Pingback
  4. Geri bildirim: Pingback
  5. Geri bildirim: Pingback
  6. Geri bildirim: Pingback
  7. Geri bildirim: Pingback
  8. Geri bildirim: Pingback
  9. Geri bildirim: Pingback
  10. Geri bildirim: Pingback
  11. Geri bildirim: Pingback
  12. Geri bildirim: Pingback
  13. Geri bildirim: Pingback
  14. Geri bildirim: Pingback

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir