Servet Kocakaya – Bu Şehrin Duvarları

Suphi benim canım ciğerim Kimse bilmez nereli olduğunu Susar akşam oldu mu Bir cebinde das kapital Bir cebinde kenevir tohumu Fırtınadan arda kalmış bir teknede tevekkül içinde Görkemli sakalı ve iğreti parkasıyla gizlediği macerasıyla Bir acayip adam yaşardı Akşamları susardı Ben konuşsam kızardı Bir sürgün kasabasıydı Bir eski zamandı, hazirandı Çocuktum evden kaçmıştım Gelip ona…

Arıza yapma bu deli huzuru daha yeni buldum Seni aramam bir daha sormam Ardıma bakmam ben Biliyorum tadını çekiyorum acımı kafi sana doydum O dantelli sokağından bi daha geçmem ben Bu hep böylemi beni bulur Kim olsa deli olur Aşkım ne bu deli gurur Yüklenme geride dur Bu hep böylemi beni bulur Kim olsa deli…

Uzaktan uzağa olmuyor Yanımda bile dokunmuyor Delirme delirme dedin bana Durmadan konuşmasana Uzaktan uzağa olmuyor Tanımda bile konuşmuyor Bağırma çağırma söyledin Görüşmesekte yürüyor Olmaz artık söyledik içimizdekileri Gülmez artık kalbim Büyü bozuldu çünki Yürümez artık bu gemi Laralala leeey

Beydağı’nın başı kardır borandır Bizi böyle eden derttir veremdir Yaz bahar gelince mevlâm kerimdir Yar kapandı yollarım gelemem gayrı varamam gayrı Tükendi mecâlım varamam gayrı Aktı gözüm yaşı oldu bir ırmak Bize harâm oldu bu yerde durmak Ne müskülümüş de yardan ayrılmak Kız kapandı yollarım gelemem gayrı varamam gayrı Tükendi mecâlım gelemem gayrı

Eine Nacht wie jede andre Eine Nacht wie Du sie kennst Du kannst nicht sehen wie ich wandre Durch die Nacht durch die Du rennst Um Dein Leben um Deinen Leib Zu entkommen mir Du Weib Zu entkommen meinem Hass Zu entkommen meinem Spa

Mozole Mirach Verse: Bana devam et derdin ancak sen bitirdin oyunumu Bu kalp içinde paramparça sildim attım onurumu Bir tebessüm eserin olsa çok görürdüm gururumu vurdum öfkem ön planda kaybettin huzurunu. Bırakmamak gerekli tutulan ellerinden. Hayatı tek seferlik ömrümün bu son kozuydu selası verilen benim sevinmelisin Bu kez gülümsemelisin Kayıp giden ömür biter ki dalıp…