Erdal Güney – Sevdaya Sevda Gerek

Boş yere yorulma gönül Sevgi yetmiyor, yetmiyor Bülbül sevse de kurur gül Sevgi yetmiyor, yetmiyor Maddeleşir mana bile Unutulur Ana bile Can dediğin cana bile Sevgi yetmiyor, yetmiyor Sebepler var ağır basar Seneler arayı keser Sevilenler çabuk küser Sevgi yetmiyor, yetmiyor…

bunu saymıyorum yine gel yine gelde iki lafın belini kıralım yok inanmıyorum demedin beni sevdigini bi kere söylemedin acısıyla tatlısıyla sevmediki elin soğuk sulara hiç deymediki gel dedinde ölümüne gelmedim mi benim için bitiyor bitiyor bu masal sana zahmet olcak kapıyı çekiver aşağıda posta kutusuna bakıver tebrikleri sana bir bir gönderirim beni muhattap etme sen…

Kara dağın boz yılanı Gelir dolanı dolanı Yedi sene gurbet geçsede Unutmam seni Yandım aney öldüm aney Yağlı kurşun yedim aney Bu dere derin dere Gölgeleri serin dere Kuşlar döndü yuvasına Ben beklerim o yar gele Yandım aney öldüm aney Yağlı kurşun yedim aney

Bu aralar içimde bir yangın var Hem yorgunum birazda suskun Sabah olmaz gönülde yar sancım var Hep dargınım birazda kırgın Neler oldu ruhun duymaz Gözün görse gönlün bilmez Her ayrılık bir başlangıç Bu gidişle sonum olmaz Yar Ama dön desem Seviyorum seni gel desem Seni nasıl özledim bir bilsen Zaman olur gözümde yaşlar çağlar Kah…

Dün gece sokaklarda Yer gök beni dinledi İçim ürperdi yine Canım seni istedi Ellerinden su içmek Bir an kendimden geçmek Saatlerce sevişmek Canım seni istedi Teselli etsen beni Sarılıp öpsen beni Söylesen sevdiğini Canım seni istedi

Kara güller açıyor bahçemde Yaban otları, sarmaşıklar heryerde Ne kadar kazsam da eşelesem de Tüm çabalarım boşuna nafile Bu mezarlıkta açan çiçekler Güzel kokmalarını kim bekler Bu mezarlıkta açan çiçekler Kara güller dikenler heryerde Yaşayan ölüler çevremde Ne kadar kazsamda eşelesem de Tüm çabalarım boşuna nafile Bu mezarlıkta açan çiçekler Güzel kokmalarını kim bekler Bu…