Haluk Levent – İzmirin Kavakları

Yıldızlar yere düşer aysız vakitlerde Yürekler dolusu kanar bütün takvimler Bir ayrılık şiiri, bir güvercin sesi Rüzgarın nefesiyle üşür denizler Düşe kalka geçip gidiyor Kanadı kırık nihavent gecelerin Umutlar kaldı yarına Ben uzak gurbetlerin çocuğu Küçücük bir sevdalı buluttum Tenimde yanık karanfil kokusu Türkülerimi dağlarda unuttum…

Geçiyor ömrün sonu geldi Son gücüm affet diyor Hevesin tadı geçti Ne dersen de artık Geçmiyorum senden Gel ve aşka yol ver Ellerinle Sana ne kadar lafım vardı Biçoğu yarım kaldı Seviyorum onlar hep senden Geriye kalanlardı Her günüm zor geçiyor Özledim herşeyini Hayallerim böyle değildi Sesini duyur bari Ne dersen de… Ne dersen de……

I’ve tried to ignore All the stench of your life Only holding back For my wife Even she has seen Your poisoned soul displayed Seen each move you’ve made Contaminate, degrade Who’s this juvenile? Who’s this infantile clown? He’s not ever worth Knocking down Stamp your tiny foot My precious little lamb Bleat ad nauseam…

The downhill slope I’m standing on is starting to hurt my feet My neck gets stiff from staring up at the world I’d show you all my self esteem But I lost it somewhere down the road Why is it everywhere I stand Is a foot shorter than the space next to me I can’t…

Şu dağların arkasında Yumuk, yumuk bebeler Adiloş, adiloş, adiloş Tanı da büyü diye, diye Büyüttüğümüz bebeler Adiloş, adiloş, adiloş Şimdi mahzun yaşlı gençler Evleri loş, adiloş Tahta çıktı tanıdığın Engerekler, çiyanlar Adiloş, adiloş, adiloş Sultan oldu ekmeğine Aşına göz koyanlar Adiloş, adiloş, adiloş Ne namus var künyemize Ne de sabır adiloş. Zulüm bize, zalım bize…

Never straight and narrow I won’t keep in time Tend to burn the arrow Out of the line Been inclined to wander Off the beaten track That’s where there’s thunder And the wind shouts back Grinder Looking for meat Grinder Wants you to eat Got no use for routine I shiver at the thought Open…