Şevval Sam – Talihin Elinde Oyuncak Oldum

Arıza yapma bu deli huzuru daha yeni buldum Seni aramam bir daha sormam Ardıma bakmam ben Biliyorum tadını çekiyorum acımı kafi sana doydum O dantelli sokağından bi daha geçmem ben Bu hep böyle mi beni bulur Kim olsa deli olur Aşkım ne bu deli gurur Yüklenme geride dur Bu hep böyle mi beni bulur Kim…

Dur gitme biraz yaklaş yamacıma Lütfen dinle Haksızlık etme, pişmanlık yerine can veriyorum Kıskandım, evet hatta bir deliden biraz hallice Üzdüysem seni, affet saf yüreğim fark edemedi Kolay gelir hep ayrılık İlk başta terk edene Ama sonradan kor Yavaş yavaş işler en derinine Dur öyle gitme koyma bir başıma Sensiz olmaz Yok sensiz yapamam, üzmem…

Even God can

Yaklaştırsana yavaş yavaş kendini bana Al içine tekrar derinine sakla, kat kasırgana Yalan söyleme bak gözlerime bitmiş olamaz Yokla ceplerini aşk kırıntıları kalmış olmalı biraz! AŞK KIRINTISIYLA DOYMAKTANSA TEK BAŞIMA AÇ KALIRIM BU HAYATTA PAYLAŞACAK BİRŞEY ARTIK YOKSA BİR ERKEKLE BİR KADIN ARASINDA Yürürüm ipte ağım yokken hemde Kopkoyu içim İnan çok çalıştım Bu kalpsiz…

Bir gün baktım bir köşede ağlayan bir sevgili Ümitleri tükenmişti beklemekten birini Yaklaşıpta yanına gidenleri hiç dönmüyor Boşyere bekleyip tüketme gençliğini Ömrü yaşlı gözlerle bunu nasıl diyorsun Unutmak çare ise neden unutmuyorsun Biz garibiz kardeşim başka ne gelir elden Gözyaşlarından başka varmı derdimizi bilen Gurbet garipleriyiz hep aynı kaderimiz Ya bir yokluk belası ya aşkın…

Sen de git, sevme unut. kimler unutmadı ki… Sevgilim canım deyip kimler aldatmadı ki… Şu perişan kalbimi kimler ağlatmadı ki… Sen de git… sevme unut… kimler unutmadı ki Söyle kaç zalim beni bırakıp kaçmadı ki? Söyle kaç zalim beni ateşe atmadı ki? Şu perişan kalbimi kimler ağlatmadı ki… Sen de git… sevme unut… kimler unutmadı…