Cranes, The – In The Reeds

Seszizce kurulur sanat Son gunde sonzuzluga aman Senden sonra sensizlik var Kaybolurum kendimi bulamam Dur daha gitme ne olur yavas Ezberler saklar tenin kokunu Sus sozlerinden aksin dussun Gitsin ayriliklar sen sus Soyleme duyarim yinede Anlayamam bu bitisi bu gidisi Ask niye sana mahkum Gozlerin kan olur yinede Aglayamam yine bana yine huzun Ben yine…

Bir kaç dakika, daha var aslında Yaşanacak bu son defa Geriye kalan kokun oldu yatağımda Saklarım onu koynumda Vakit geç artik, dönülmez bu sevdadan Beni uçurduktan sonra aşkınla Cennetim ol, gel aşkım sevabına Ya da celladım ol, boğ beni aşkınla

Bir ateş gibi düştün yüreğime, Senin yangınlarınla tutuştum Kalbim sana boyun eğdi eğeli, Sevdalandım ben, sana vuruldum Ölümüne tutsak ölümüne sevdalı, Ölümüne vurgunum ben sana Esirin oldum, kul kölen oldum, Ben sana mahkum aşığınım oldum Yanıyor yüreğim, vuruldum Biliyorsun seni çok sevdiğimi, Bu canımı uğruna vereceğimi Senin için herşeyden geçerim inan, Sen olmasan yanımda yaşayamam…

Bilmesin o felek Seni çok sevdiğimi Duymasın kaderim Seni istediğimi Alırlar seni benden Vururlar yüreğimden Bilmezsin sensizliğin bana Neler neler çektirdiğini Söyleme kıskanırlar Ağlama dertli sanırlar Çalarlar koparırlar Bizi bizden ayırırlar Gülmek çok yakışır Sana ağlamak değil Sevmektir yaşatan İnan sevilmek değil İçimde bir dünya var His dolu senle dolu Kaybetmek korkusuyla Yaşıyorum seni elimde…

As the man crosses the river He knows what

Bir gun bu mahsun sevdadan geriye Kalirsa sadece o huzun kalir Sende anladinki yapayalniziz Bulusmamiz yasak gorusmemiz uzak Devrilmis kadehler gibi donuyor basimiz Neylersin.. Ah guzelim incinmis bir sesi vardir yagmurun yanaklarina Vurdugun da hissedersin Ve bir veda sozcugu saclarina Titreyen bir opucukle dokundugunda Bu ani dondurmaya yetmez nefesin Bir film sahnesi gibi akar gider…