Sevda zindanlarında kabuslar gördüm
Vuruldum zincirlere ölmeden öldüm
Yıllardır peşindeyim sanki bir kördüm
Bak şimdi uyandım karşındayım
Beni zor saatlerde boş vaatlerle
Dar zamanımda kardınma
Boşver unut beni hiç yokmuş gibi
Bensizliğine hiç aldırma
Yüreğim bozgunlarda ihanet gördüm
Vuruldum bir köşede ölmeden öldüm
Aşkın ateşindeydim geriye döndüm
Kırdım zincirleri karşındayım
Beni zor saatlerde boş vaatlerle
Dar zamanımda kardınma
Boşver unut beni hiç yokmuş gibi
Bensizliğine hiç aldırma
meğer neler yalanmış. manşetlerden anladım. gerçekler saklanmış görüp susan vicdanlarda. meydanlarda duyduğum insan sesleri gibi. içim kalabalık.deli dolu. avaz avaz. özgürlük. duvardan aklımdan söktüm. kahramanları öldürdüm. kimden öğüt alırsan ,dikkat et. seni kendine benzetmesin. özgürlük. herkes için. bugün geçmişe gelecek için özgürlük verin. bugün geçmişe, bugün geleceğe özgürlük.
On Yıl Var Ayrıyım Kına Dağından Baba Ocağından Yar Kucağından Bir Çicek Dermeden Sevgi Bağından Huduttan Hududa Atılmışım Ben Gönlümü Çeksede Yarin Hayali Aşmaya Kudretim Yetmez Cibali Yolcuyum Bir Kuru Yaprak Misali Rüzgarın Önüne Katılmışım Ben Garibim Namıma Kerem Diyorlar Aslımı El Almış Harem Diyorlar Hastayım Derdime Verem Diyorlar Maraşlı Şeyhoğlu Satılmışım Ben Şiir:Faruk Nafiz…
Bir beyaz gül attım suya Arnavutköy kıyısında Şimdi senle olmak varken Ağır oldu bu son veda Tutunacak bir sevda Olmadı yanımda Yüzünü ezberlerdim Aşiyan yolunda Bir sen vardın birde rüzgar Herşeyimdin bir zamanlar Senden sonra bende bittim
Nasil geçti habersiz..o güzelim yillarim Bazen gözyasi oldu.. bazen içli bir sarki Her anini eksiksiz .. dün gibi hatirlarim Dudaklarimda tuzun Içimde durur askin Hani o saçlarina taç yaptigim çiçekler Hani o güzel gözlü ceylanlarin pinari Hani kuslar agaclar..binbir renkli çiçekler Nasil yakalamistik saçlarindan bahari Ben hala o günleri anarsam yasiyorum Sanki mutlulugumuz geri gelecek…
Son çare ölmek bile değil. Biraz gücüm olsaydı gelirdim. Gözüm üstünde değil bundan sonra. Yanında taşıma beni, bırak. Çarparım taşlara. Benim olma ki değ bütün bu dünyalara. Belki yarım kaldım. Bence en doğrusuydu yaptıklarına say. Çünkü yoruldum, peşinde sürüklenmek sorun değil de, Koşup hiçbir yere varamadığımı düşündükçe gülüyorum. Belki yarım kaldın. Ağır konuştuysam da sustuklarıma…
Zamanı çoktan geçti bazı şeylerin öğrendim! Ne kadar acı verdi bilemezsin… Neler neler bitti, Kimler için ne savaşlar, ne canlar verildi Meğer ne zor şeymiş geçirmek günleri, geceleri Sormadan saati kimseye, kimselere… Nerelerden döner yürek anladım! Kimler aynı mekanda, aynı yatakta… Yağmur dindi, Biraz ıslak kalbim, sol yanım… Zemheri geceler düşer yatağıma Söz yok, yemin…