Kızılırmak – Bir Şehri Düşlemek

Sevgiden sonra nefessiz bir hayat başlar Kimileri görmez aslında Yaşam bu, macera bunda derler Taş gibi yaşamak heves mi? Başka şeyler var hayatta Güllere giderken papatyaları ezemezsin Kanma bunlara birazda kalbini kullan Sevgi kalır gerisi boş Unutma kiracıyız şu dünyada Paranın gözü kör olsun Sen de buna uydun sana aşkolsun Paranın gözü kör olsun Çünkü…

Artık inandım ben şansıma Seni çıkardı karşıma Deli gibi aşığım sana Sen bir yana bu dünya bir yana Çalsın artık durmadan çalsın sazlar Gelin dostlar, gelin dostlar Kalbimizde düğün var Sonunda erdik biz murada Darısı başkalarına Hayatımı veririm ben sana Sen bir yana bu dünya bir yana

Elvedalarım açsın gözünü Ben hüzünümle pişirdim özümü Bin derdimle yaktım közümü Ben bana lazım buldum çözümü Bugüne kadar hep kanadım zaten Yüz gülerken ah içimde matem Hep loş ışıklar olacak madem Peki yine ölürüm ölümse çarem Aşkımın hiç bir delili yok hiç bir göreni yok ve hiç mi seveni yok Canın hep mi karnı tok…

Saril sandigindanda ote uzanan dudaga Yanilsanda yan yeter ki yenilme Makus yalnizligina Ne kotu baharda acmayan bir cicek Ne kotu isinmayan bir yaz gunu Ne kotu bir turlu asik olmayan bir kadin Ne kotu ruzgarla dolmayan bir yelken kollarini ac bana ben geldim Vucudunu geri cevirme Tereddut edipte bu tende Atesi terle sondurme Terle terle…

YUVASI OLAN BİR KUŞ HİÇ YUVADAN UÇARMI O YUVASIZ KUŞ OLAN BENİM İŞTE ARKADAŞ DERTSİZ OLAN BİR İNSAN SEVDİĞİNDEN KAÇAR MI BÜTÜN İNSANLARDAN KAÇIYORUM ARKADAŞ İNSAN DURUP DURURKEN CANINDAN VAZGEÇER Mİ BİR GÜN EVVEL ÖLMEK İSTİYORUM ARKADAŞ

Eşyalar toplanmış seninle birlikte Anılar saçılmış odaya her yere Sevdiğim o koku yok artık bu evde Sen Kıyıda köşede gülüşün kaybolmuş Ne olur terketme yalnızlık çok acı Bu renksiz dünyayı sevmiştik birlikte Sen kadınım Hatırla o günü karşıki sokakta Seni öptüğümü ilk defa hayatta Kollarımda benim ilkbahar sabahım Sen Sönmüş bak ışıklar ev nasıl karanlık…