Kızılırmak – Yola Düşme Türküsü

When from my fellows to the grove I stray’d, In solitude and dusk to meditate On things forbidden, and to pierce the veil Of seeming good and seeming beauteousness That covers o’er the tragedy of Truth. Hither and thither through infinity Of light and darkness, strangely intermix’d; Wherein all entity had consciousness, Without th’ accustom’d…

Se acabo Se acabo Se acabo Se acabo

şile şile şile dotmamé wile wile wile dotmamé ware gunde mepır xweşé wez radmısım sor gevezé gule dotmame çu meclise şile şile şile dotmamé wile wile wile dotmamé şilele şilele şile dotmamé wilele wilele wile dotmamé şekkır şerbet şıtle şame gule dotmamé wez birçıme gule dotmamétu deng nade şile dotmame wezım wezım wez desmala sor…

Aşk değil aşk değil Beni böyle kahreden senin cefan Aşk değil Ey sevgilim ettiğin Bir değil bin değil az değil Aşkın yolu diye beni Uçuruma itiyorsun Ölmek bir şey değil ama Beni sensiz ediyorsun Beni senden ediyorsun Sen aşkımla bende doğan Benden daha büyük bir çilesin Arıyorum sen bul beni Ben nerdeyim şimdi sen nerdesin…

Bir şişe şarap açtım dün gece Yıllara meydan okumuş şerefine İki kadeh bir kırık masa Kadehleri kırdım şerefine Hayalinle dans etim sabaha kadar Bu ulu çamlara adına yazdım Karşımda resmin dilimde şarkın Bütün günahlara adın yazdım Bende ateş kül duman Sen aklıma geldigin zaman Aşıklara uçaktır bilirsin Ne olur yanımda olsan Senin adın aşk olsun…

Afili Yalnızlık Ölsem, ölsem, ölsem… hemen şimdi Kaçsam, gitsem, kaçsam… tam da şimdi Bu kez pek bir afili yalnızlık Aldatan bir kadın kadar düşman Ağzı bozuk üstelik… bırakmıyor acıtmadan Bu kez pek bir afili yalnızlık Ağlayan bir kadın kadar düşman Tuzaklar kurmuş üstelik Bırakmıyor acıtmadan Bitiyorum her nefeste Ne halim varsa gördüm Çok koştum, çok…