Yavuz Bingöl – Yüreğim Kanıyor

Eğin Dedikleri De Gurban Küçük Bir Şehir Ölem Ölem Ana Ben yetimem Nedem Kurban Çekemem Kahrı Yediğim İçtiğim De Kurban Ağuyla Zehir Ölem Ölem Dön gel Yavrum dön gel Canım Eğin’li Misin Sılaya dönmeye kurban Yeminli Misin Eğin viran olmuş aman Baykuşlar öter ölem ölem Diken olan yerde kurban Güller mi biter Benim bu derdime…

Gitme aklım sende kalır uyuyamam geceleri Gitme aklım sende kalır uyuyamam geceleri Hiç ayrılmadık seninle,hiç ayrılmadık seninle Degil bir sene bir gün bile gitme. Belki birşey olmaz ama korkuyorum elde değil, Belki birşey olmaz ama korkuyorum elde değil, Hiç ayrılmadık seninle,hiç ayrılmadık seninle Değil bir sene birgün bile gitme.

Ham Meyvayı Kopardılar Dalından, Beni Ayırdılar Nazlı Yarimden. Eğer Yarim Tutmaz İse Salımdan, Onun İçin Açık Gider Gözlerim. Benim Yarim Yaylalarda Oturur, Ellerini Soğuk Suya Batırır. Demedim Mi Nazlı Yarim Ben Sana, Çok Muhabbet Tez Ayrılık Getirir. Uzun Olur Gemilerin Direği, Yanık Olur Anaların Yüreği. Ne Sen Gelin Oldun Ne Ben Güveyi, Onun İçin Açık…

Yaylasından inmişler üç kız bir ana İnmişler aman ağlarlar yana yana Karaları giymişler üç kız bir ana Giymişler aman ağlarlar yana yana Acınır hallerine üç kız bir ana Çıkmışlar dama ağlarlar yana yana Sokuldum yanlarına üç kız bir ana Demezler bana ağlarlar yana yana Bilmem nasıl güzeller üç kız bir ana Güzeller aman ağlarlar yana…

Dividimi kalemimi getirin Feleğe yazılacak yazılarım var Aman dostlar sonunu siz bitirin Yarım kalan nice arzularım var Der Şahsenem devri dönsün feleğin Kabul olunmadı hiçbir dileğim Bana öl derseniz nasıl öleyim Arkamdan ağlayan kuzularım var

Gün ışımış güller kızıl tomurcuk açmış Bin bir cefa ile canım yorulu kaldım Hayat bize biz güzele candan vurgunuz Eller kelepçeye canım vurulu kaldım Gel be bacım gel gardaşım varsın etsinler Bülbülü susturmak için onlar ötsünler Bu kan deniz deryasında batsın gitsinler Ezel cefa ile canım yorulu kaldım Kara dünya ne senden ne senin gücünden…