Ahmet Kaya – Şu Dağlarda Kar Olsaydım

Yagmur yagsin isterdim bu sabah Merhaba soylu sevdam merhaba Ipil ipil dussun betona Merhaba sevgili vatan merhaba Ve ucuk gece guvercini Nazli nazli ucsun buluta merhaba Butun sabahlarin bu saati En fazla sevdigim vakit Son kez merhaba.

İnsanların yüzlerini Göremiyorum Boğazım düğüm düğüm Çözemiyorum İstesen de yanına gelemiyorum Tutsam şu karanlığı Tutsam da yırtsam Ah elim tutuşmasa elini tutsam Susmasan konuşsan Sesini duysam Tutsam güzel yüzünü Bağrıma bassam Doğum günüm bugünüm. Doğum günüm gülüm Doğum günüm diyorsun Doğum günün kutlu olsun Mutlu ol senelerce Sana boncuktan kuş yaptım Konacak pencerene Karakollar beni…

Gaş gabahın yerle gödir De görün neylemişem Yüreğim güp güp edir De görün neylemişem Bir mene bak naz eyleme Gaş gabah tökme böle De görün neylemişem Gel mene naz etme böle De görün neylemişem Bir günahım yoktur inan Varsa de olum kurban Gözlerem bu hala men Ölürem az kala men.

Yüzüne baktığımda Neden yüzü gülmüyor Tam sabah olacak derken Birden gece oluyor Öyle çok yalnızım ki Sığmıyorum geceye Ay bile bak kararmış Hüzün çökmüş geceye Niye böyle Anne Niye başım dönüyor Niye böyle Anne Niye içim geçiyor Yüzüne baktığımda Neden yüzü gülmüyor Tam sabah olacak derken Birden gece oluyor İnsanlar yalnızdırlar Sığmıyorlar geceye Ay bile…

Sen benim hiç bir şeyimsin Yazdıklarımdan çok daha az Hiç kimse misin bilmem ki nesin Lüzumundan fazla beyaz Sen benim hiçbir şeyimsin Varlığın anlaşılmaz Galiba eski liman üzerindesin Nasıl karanlığıma bir yıldız olmak Dudaklarınla cama çizdiğin En fazla sonbahar otellerinde Üniversiteli bir kız uykusu bulmak Yalnızlığı öldüresiye çirkin Sabaha karşı öldüresiye korkak Kulağı çabucak telefon…

Şenlik dağıldı bir acı yel kaldı bahçede yalnız O mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırız Gitti dostlar şölen bitti ne eski heyecan ne hız Yalnız kederli yalnızlığımız da sıralı sırasız O mahur beste çalar Müjgan’la ben ağlaşırız Bir yangın ormanından püskürmüş genç fidanlardı Güneşten ışık yontarlardı sert adamlardı Hoyrattı gülüşleri aydınlığı çalkalardı Gittiler akşam olmadan…