Paul Weller – Come On/Lets Go

A miner was leavin’ his home for his work He heard his little child scream He went to the side of his little girl’s bed Oh, daddy, I’ve had such a dream Oh, daddy my daddy, oh don’t go away For dreams have so often come true Oh, daddy my daddy, oh don’t go away…

simdi gittin mi? dudaklarını son bi defa opmeden simdi bittin mi? golgesi yokmu artık gunesimin sen benim wazgecilmezim sensiz nefes alamaz içim yuregimdeki yagmurlar durun biraz acılarımı vurmayın yuzume yuregimdeki yagmurlar dokulmeyin gonlumdeki acı dinmedi daha

Büyük sevdam benim güzel aşkım Seninle mutluluğa koşardım Hiç ummazdım bir gün ayrılmazdım Şimdi gel gör nasıl yandım Sefil oldum gülüm, beter oldum Neden neden diye gene sordum Cevaplarda acı hüzün buldum Yokluğunla kayboldum Dayan bu hasret sonuna dek yalan Çekenler biz olunca dayan bu gönül dayan Of gidenler ardından Dayan bekleyen biz olunca dayan…

yan yana dizildiler el ele tutuşmuşmardı ya kazanacaklardı, ya da zafere kadar ardı ardına düşeceklerdi dışarıda analar içeride onlar… “hayati can da düştü!” “yoldaşlar ölüm orucu zafere dönüştü!” söz: savaş ezgi müzik: grup yorum

uyutmayan sıcak bir yaz gecesi. içeri girmiş kanımı emmiş bir sinek ve kaşıntı. dudaklarımda bir damla su duası. yanılsamalar,içsel,düşsel yolculuklar. anladım. o büyük aşklar kısa süren bir tatil gibi. ağlayan çok ama havası hep güneşli. gönlüm rehin. korktuğun başına geldi. gündüz düşünün ortasında uyandın. tek hatırladığın, dün gece tanıştığın yabancıya kendinden fazlasıyla bahsettin. anladın o…

Badem: Unutmak mı demiştin delisin, delisin Öykü Gürman: Sensizliğe alışamam bilirsin, bilir misin Badem: Hep aynısın demiştim ya değişsem sever misin Öykü Gürman: Ama ben değişmem, değişmem ah değişmem Bir tek seni dünyalara değişmem Öykü Gürman: Seni ben değişmem değişmem ah değişmem Yanlızlığa mahkum olsam da değişmem Badem: Her gecenin sonunda çıkarıp attım şu kalbimi…