Yavuz Bingöl – Pencereden Kar Geliyor

Söz ağızdan çıktı bir kere Anladım gönülde vardı Şimdi bana yalnız Gitmesi kaldı Ne yazık ki hakim bey Bir ifadem, bir müdafam yok Sadece dört satırlık Son sözüm kaldı Bilir mi? Yerime gelen kıymetini bilir mi? Bu insan cennete mevlaya küsen değil mi? Benim gibi koklar mı derinden? Bir ömür boyunca doyar mı? Bilir mi?…

İnsanlar tuhaf bugün varsa yarın yok olurlar İstediğin buysa tamam bu akşam yat onunla Baktığım her yatakta sen, yastığımda bıraktığın O güzel kokunu yok ettim sonunda Bu kez kendi seçimin, yaptığına üzülmedim Aslında söylemezdim bunları tükettin çözümleri Bi akşam hüzünlenip ararsan gülümserim Tek eksiğim sende kaldı unuttuğum gülüşlerim Her şehirde senin seslerin ve artık Uzatma…

Hani dal çiçeğe durduğum Suydum da nerde, aktım su muydum Yapraklar gibi savruldum da Kış oldum Her kim değdi geçtiyse cana Unuttum unutuldum Kim gelse Geçse artık Bu kırık kalbimden Can diye, dayan diye durdum Ey aşk ben senden Bahar umduydum Sen yine Kış oldun Uzun uzun

tamburam rebab oldu yüreğim kebap oldu istedim vermediler bir zarlim sebep oldu aman aman aman aman aman aman aman aman yar sana hayran ördek suya dal da gel yardan haber al da gel eğer yarim gelmezse tut kolundan al da gel yeşildir başın ördek karadır kaşın ördek çift gittin tek mi geldin hani yoldaşın ördek

Through empty words and promises the madman speaks His lies go forth as law unto those who believe Under dark commands he leads the way to a brighter day Yet that day will never come, will never come, will never come His day will come Say the word and I will follow Speak the truth…

Aşığım bir kuluna öleceğim yoluna dermanım sensin tanrım merhamet eyle bana senden dileğim yaz onu alnıma o benim kaderim olsun bir kulun beni bu hale koydu tanrım bir aşkın esiri oldum hayatta senden tek bir dileğim yaz onu alnıma o benim kaderim olsun tanrım kaderim olsun yüzüm onunla güler zindan oldu geceler çektiğim bu çileler…