Erol Evgin – Bir Yaz Yağmuru

I went down to St. James Infirmary. I saw my baby there. Stretched out on a marble table. So cold. So white. So pale.

Kalbimde sevda gülümsün paylasamam tek benimsin herkez bunu böyle bilsin bu garip yolunda ölsün Aysem Aysem benim güzel Aysem ümidim hasretim herseyimsin Aysem Icimde hasretin seli deli eder beni deli cok özledim görmeyeli dönecegim bir gün geri Aysem Aysem benim güzel Aysem ümidim hasretim herseyimsin Aysem Zanetme askin yavaslar bu sevda biterken baslar duysun bunu…

aynadaki yüzünün karşılığı benim gördün mü sevgilim buna sevda diyorlar uğrunda can veriyorlar bu aralar bişeyler oluyor dünyamda bikaç bişeyi kafama takmışım hiç sorma üstümün başımın kusuruna bakma sensizliğe henüz alışamadım ne olur benim için huzuruna bozma ne dir bu severim diye hiç yorulma gözlerin kalbindekini anlatıyor sensizliğe henüz alışamadım eve dönünce beni düşünme senden…

Seviyorum sevmiyorum Kaç yaprak var bilmiyorum Ben seni kopardım attım Kendimi toparlıyorum Var mı şimdi başka biri? Onu bana benzettin mi? Ne yaparsan o ben olmaz Parçaları sana uymaz Kendimi bunun için mi yorucam ben? Kalbimi bunun için mi kırıcam ben? Hm haha hmhm ha ha hmhm haha Yok ki senin bir yedeğin Kötü kedi…

Derde düşsen,acı çeksem Hasta olsam,inlesem Ben derdime yanar olsam Reva nedir bilmesem Ağlarsa anam ağlar Gerisi yalan ağlar Sen ağlama anacığım Sesin yüreğim dağlar Aşık olsam yola düşsem Gece gündüz dolaşsam Gurbet ilde garip kalsam Birgün gelip can versem Ağlarsa anam ağlar Gerisi yalan ağlar Sen ağlama anacığım Sesin yüreğim dağlar

Kederli bir nehir olmuş akıyorsun Durmadan bıkmadan anlamadan Şimdi içimde sessiz bir çığlık Bir tufan bir fırtına oldun Karanfil kokuyor şimdi Ankara�da sokaklar Karanfil sokağında Yağmurludur anılar Dumanlı dağ başlarına benziyor gözlerin Bugün soğuk bir fırtınaya Kim bilir içinden kaç mevsim geçiyor Kaç hatıra kaç özlem yumağı Karanfil kokuyor şimdi Ankara�da sokaklar Karanfil sokağında Yağmurludur…