Yavuz Bingöl – Ölüm Var Mı

Beni aramazsan beni sormazsan Yanıma gelip bana sarılmazsan Sevgilim bu benim kalbimi kırar Rüyalarımda var Ama kollarımda yoksan Deli gibi ah Ağlıyorsan nasıl olur inanmam Sen bir başkasıyla Yüreğimi ahhh Yaralar Sevgilim bu benim Kalbimi kırar

Adımlarken sensizlikte şu ömrü Gecede ay günde güneş salkım söğüdü Yaralarda acınırken hüzünlerde avunurken Yüreğimde sensin bahar Esen bir yel düşler yazar Rüzgarım ol gülüm Yangınımda külüm Nefesin vurmazsa yüzüme Senden bana gelen ölüm Senden bana gelen Senden bana Senden Sen

Mournfully, the same sun rises again the times of yesterday are away wind howls the sights of those lonely, forgotten times “Even time will come to an end” We could hear the birds sing through the winds hum we were not like the others time revealed our nothingness Let the stream of the wither wouldn’t…

(Muhlis Akarsu) Derdim gizli kimselere diyemem Bir derdi sevdaya saldı yar beni Ben kendi halımla yanar dururken Bir derdi sevdaya saldı yar beni Yara doğru aktı gönül deresi Sargı tutmaz imiş aşkın yarası Böyle imiş bu dünyanın töresi Bir derdi sevdaya saldı yar beni Akarsu derdimi çekeyim dara Neyimi söyleyim kör oğlu köre Dünya düşman…

Bullshit is all that I hear Bullshit, it s loud and clear Bullshit is all that I m fed Bullshit, by the nose I m led Bullshit, verbal diarrhea to me Bullshit, it flows like the sea Bullshit is all that they say Bullshit, ’til the end of the day Bullshit from the corporate whore…

çoktandır yaşıyormuş gibi yapıyordum demek ben bu şehirde çoktandır iki yabancı gibi yaşıyorduk demek biz bu şehirde ben de belki yaşar belki ölürüm çoktandır eriyorsa eğer silinirmiş meğer büyük de olsa aşk çoktandır kanıyormuş meğer, çalışırdım inan farketseydim eğer ben de belki yaşar belki ölürüm süresi hiç belli olmaz yok ki zamanı yarası zor geçer…