Eyüphan – Asker Memedim

Ne olur söyleyin sevenler bana Ayrılmak kanun mu aşk kitabında El ele tutuşup gülmeden daha Terk etmek kanun mu aşk kitabında Ümitlerim kırıldı bitti Hayallerim yıkıldı gitti Bu dert beni benden etti Sevdim, sevdim bak ne hale geldim Her seven sonunda düşüyor derde Bu aşk kitabının yazanı nerede Bir aşık inandı çok sevdi diye Terk…

The moon must be an angel, Her halo surely heaven sent Watching from above should the bells forget to ring And we but lonely travelers Following a ray of light All become the same when we begin to sing Round and round we all go, Where we stop nobody knows, Heaven meets on the earth…

seven insan yüce dağdır bazen güneş bazen kardır her derdin bir dermanı var sevenin dermanı yardır yar olana sor yari olana sor bilmem hayal düşten öte uyku gelmez beştne öte bir büyüdür çözülmemiş yaşananbu aşktan öte yar olana sor yari olana sor

Yıkılsın bütün duvarlar birer birer Açılsın bütün kapılar teker teker Yaklaş bana gel sokul bana Rüyama giriver bu gece helalim oluver bu gece Koptu fırtına dört bir yanımda Ateşe at beni sar kollarınla Çok yorgunum sarıl bana dokun bana ne olur Binlerce ok saplanıyor şu kalbime Alev alev ateşin yanıyor yüreğimde Gururumu aldın ayaklar altına…

Çare aramadım zannetme, çıkmaz yolları zorladım gittim olmadı, kaldım olmadı, bitti diyorsan laf değil bir anlık öfke zannetme, çoktan harcadım sabrımı kaçtım olmadı, sustum olmadı, bitti diyorsan laf değil artık bu son veda üzgünüm nefret etme benden üzgünüm ister miydim hoşçakal demek, elim kolum bağlı üzgünüm baştan yanlış yaptık üzgünüm seninle olmazdı üzgünüm azmi savaş…

Hani benim gençliğim nerde Bilyelerim topacım Kiraz ağacında yırtılan gömleğim Çaldılar çocuklugumu habersiz Penceresiz kaldım anne Uçurtmam tellere takıldı Hani benim gençliğim nerde Ne varsa bu gençliği yakan Ekmek gibi aşk gibi Ne varsa güzellikten yana Bölüştüm büyümüştüm Bu ne yaman çelişki anne Kurtlar sofrasına düştüm Hani benim gençligim nerde Hani benim sevincim nerde Akvaryum…