Rafet El Roman – Yokluğun Bir Felaket

Evun alti arpalık oy evun ne kalabaluk Oy oy oy oy Yarum sen de varmidur oy benum gibi sevdaluk Oy oy oy oy Yarum sen de varmidur oy benum gibi sevdaluk Oy oy oy oy Karşiya çifte çamlar oy sakizi yere damlar Oy oy oy oy Sevup alamiyanin oy yüreğini buz bağlar Oy oy oy…

Çılgın gibi seviyorken Gülüp geçtin sen bu aşka Ben yolunda can verirken Sen ne verdin derttin başka Al aşkını ver kalbimi Tanrım etsin bildiğini Sevemez ki kimse seni Ey sevgilim benden başka Alev alev yansın için Volkan olsun aşk ateşin Kimse gelip söndürmesin Gözümdeki yaştan başka

Güller solmadan önce gel gecenin yarısında gel gizli gizli gel sessiz gel ay pencereden aşmadan karanlık yoldan şaşmadan yavaş yürü koşmadan gel kimselere sataşmadan ekiplere dalaşmadan belaya bulaşmadan gel bak ben gelmeden önce gel ben sana gel demeden gel işte şimdi gel hadi gel uykulara karışmadan yastığımız buruşmadan rakımız mayışmadan gel gün sabaha kavuşmadan ayaklarım…

Günleri ayları yılları saydık Biz kavuşamadık aman Koçları kuzuları tarlayı sattık Başlık parası aman Babası da vermez Kapıya dayım vay Kaçıramadım da Kızına da yım vay Dağlarda bağlarda Ben seni gördüm oralarda Dağlarda bağlarda Ben seni öptüm buralarda Günleri ayları yılları saydık Biz kavuşamadık aman Koçları kuzuları tarlayı sattık Başlık parası aman Babası da vermez…

(Precious sacred seems unfold) Twenty one boy twenty one Now you were just a young feller son the night your mama died You don’t remember but we were right there by mama’s side Your ma had a sickness son all the works she’d done And she prayed all her life that God would let her…

Where did you hide yourself For these searchlights are growing dim I know this isn’t much to recollect Better now to close this puppet show And say that it’s the end But for me, Could you ready yourself And hold on for a moment? Just for me, Could you bury it all And hold on…