Ezginin Günlüğü – Kumrulu Şiir

Ben gönlümün ayak bağını Senin kapına astımda geldim Ben gönlümün gözyaşlarını Senin yollarına döktümde geldim Ben gönlümün ateşini Senin gözlerinden aldımda geldim Vurgunum yorgunum Senin yoluna ölürüm ben Vurgunum yorgunum Senin yoluna ölürüm ben

Ne zaman gelecek o gün seni göreceğim Ne vakit gelecek o gün sevinçten öleceğim Uşuyorum yokluğunda yaşıyorum yaşamaksa Düşeceğim kurtarmassan bir tarafım hep uçurumda Ya beni al yanına Canım feda yoluna Bu eziyet bir bela Yoksa cezamı aşkın bana Aşamıyorum engelleri gözüm kara gönlüm deli Bu aşkın sence bedeli yaşamaktan vazgeçmekmi Sebebi sensin yalnızlığın bu…

Uzak kaldım yakınlardan Uzak kaldım olaylardan Bir ahım var duyulur mu Bir yarim var unutur mu Ona buna sana bana hasret Yine bana bana niye nefret Özlemin var içimde bende yok ihanet Sorulur mu sorulur mu sorulur mu gidene Sorulur mu sorulur mu sorulur mu dertten ölene

Bu Dünyada Başka Bir Şey İstemem Bir Gönül Alıcı Sözü Beklerim Büsbütün Bu Dünya Al Senin Olsun Bir Tatlı Dil Güler Yüzü Beklerim Bilirim Canların Yapısı Haktır Başka Yerde Derdin Dermanı Yoktur Her Türlü Seyreden Bakışlar Çoktur Dosta Dostça Bakan Gözü Beklerim Felek Çile İçin Şu Beni Seçmiş Ömrümün Bağına Zehirler Saçmış Eyvah Garip Ömrüm…

Right now Let me take you by the hand Right now Put your lips at my command Right now Fly me off to lover’s land Baby Don’t you leave me at the post Kiss me You can feel it coast to coast Right now Baby need your love the most You have set my soul…

While we float on this molten sea we wear our colours so heroically Were only living in GMT Everyone else is just a refugee I wake up, I’ll take up It’s about time for a shake up When pride is blind you know we’re only stuck in second gear So wrap up, never give up…