Ruhi Su – Ellerinde Pankartlar

sözlerim mi dile gelen yoksa ben mi bilemedim ki sonu meçhul bu yolda biz sanik dili kelepçeli yoluda yariladik bir solukta geçti gitti sanki kefene cep mi diktirdin ki servet ölüme rüsvetmi? arti eksi gösterisli yazilir ismin mezarina malup olmak var hayati terketmek yasak sana cebi deliksen hep ezik hep yitik umutlarin yagan yagmurunla çamura…

Evlerinin önü yoldur Yolun sonu karakoldur Kurban olam suna gelin Gel testini bizden doldur. Şu dağların burcu musun? Yar boynumun borcu musun? Kurban olam suna gelin Sen kötünün harcı mısın? Al fadimem,bal fadimem Yanakları gül fadimem Uyan uyan sabah oldu Su başına gel fadimem.

Hayatımdan çıkacaksan geçerli bir nedeni olsun Utanmadan gözlerime bakacak yüzün olsun Gönül almak dediğin bir yarım elmadır Seveni yarım bırakmak her iklimde günahtır Güzel kalbin bana, bana emanet Git kara gülüm git,ben kalırım Gönlümde kuş tüyü bir yer yapar Ona canımdan iyi, iyi bakarım

çok şey saklıyordun, yalanla dolanla… dolandırdın hayatımı ucuz bir masalla. peki, hangisi sendin? hangisi bendim? olduğum gördüğüm mü? * yani, hangisi sendin, hangisi bendim… kör bir düğüm mü? çok şey saklıyordun hayatımdan yalanlar söylüyordun gıyabına yani, kırıyorsun parçalıyorsun yok sayıp kendimi bana unutturuyorsun. yol bulup susmaya çalışırken konuştu cümleler içimden hangisi sen? hangisi ben? bunaldı…

Şarkımı senin için yazdığımı bilseydin Dünyanın bir ucundan kalkıp bana gelseydin Benim gibi özlesen benim gibi sevseydin Dünyanın bir ucundan kalkıp bana gelseydin Kuruyan dudağıma bir damla su verseydin Yine öyle neşeyle kahkahayla gülseydin Benim gibi özlesen benim gibi sevseydin Dünyanın bir ucundan kalkıp bana gelseydin

Hasret sona erdi gerçeği buldum Gözlerim kapandı da ben sen oldum Sınırlara dayandım çok yollar aldım Geri dönmek olmaz ki Hepten bağlandım Ne ben varım ah ne de sen Ne zaman var ne mekan Ama gerçek yaşanan Ateşin yandı gönlümde Yansın dursun içimde Deli divane olsam da Vazgeçmem kul oldum sana Teslim oldum sana