Bulutsuzluk Özlemi – Evinde Gitar Var Mı

Kurumuş yapraklar dudaklarım gibi Gidiyorum uzaklara Her düşen damla kalıyor ardımda Ağlıyorum son defa.. Dalgalar koyu mavi Senden izler silindi Zaman geçti söyle ne değişti sence ? Sahip olma hiç ruhuma kaybol benle Kaybol kaybol benle İlk öpüş gibi Sahip olma hiç bana ama kaybol benle Kaybol kaybol benle İlk seviş gibi Kurumuş yapraklar dudaklarım…

Hiçbir söz acıtmıyor artık kalbimi Sevgiye inanmıyorum Seni sensiz yaşadım bir resimde Gel gör ki bugün yapamıyorum Bugün doğum günün Dile benden ne dilersen Diyemedim yanıyor içim Bugün doğumgünün Sarılıpta öpemedim Kaderimi yenemedim Hadi yakın tüm mumları Bir tanede fazla yakın Ömrümü verdim ona Benide bir mumdan sayın Söndürün ışıkları Son kez onun için yanayım…

Ah beli daracık çekirdek hatun Gel dudağına güller ekeyim Kız bu ne bereket bu ne bolluk Gel muebbettini çekeyim Gerdanını göbeğini öpe öpe seni Elimde büyüteyim Sen uykulara düş de yorgun argın Ben terini sileyim Elleri sevme gel beni sev Cilvesi meze muhabbeti mey Saksıda hanımelim kurakta pınarım Körpe fidanım gel bana gel Mevlam bizede…

Mor bir hüzündür gidişin Bir tren çığlığında Kederler akıyor şimdi Bıraktığın boşluğa Hem gurbetsin, hem sılam Ah sen kanayan yaram Çareye kime gideyim yar Hançer de sen yara da Mor bir hüznü bırakıp gözlerime Ve hasreti hançer gibi saplayıp o en kanayan yerime Gittin ya, birazdan uçurtmalarım da dağılır çocukluğumdan Sen kanat çırptığın için maviydi…

(Bozdoğan Zeybeği) Dumanı da vardır şu dağların başında Gönlüm kaldı toprağında taşında Bir ben değil cümle alemin başında İmanım dağlar Bozdoğan’ın söğüdü Çok verdiler ben tutamadım öğüdü İmanım dağlar yarim gitti gelmedi Kudurası çaylar bir yudum su vermedi Gökyüzünde dağınık duğunuk bulutlar Kimi ardımdan kimi yüzüme öğütler Ah evvel idi özü sözü doğru yiğitler İmanım…

Gölgen gibidir yalnizlik Gecenin issizligi karanligi gibi bos ve soguk Sarilirsin ararsin tutamazsin Yoktur çaresi Adi yalnizlik Yazilmistir bir kere Yigit olsan da büker bilegi Cesur olsan da sizlatir yüregi Içindedir sevgi, insanin tek dilegi Atesten gömlek misali Sevgi Sevgi Sevgi