Latif Doğan – Portakal Dilim Dilim

Akşam olur çöker hüzün Bir hayale döner yüzün Yalnızlığın vurur beni Sensiz olmaz mahur gözlüm Ey benim bahar yazım Ey benim alın yazım Ağlama sebebim olma gayrı Ağlama olamam senden ayrı Ağlama sil gözün yaşın Ey mahur gözlüm Kokun sinmiş yatağıma Gölgen düşer duvarlara Bu ilk defa beni anla Sensiz olmaz mahur gözlüm Sen benim…

Azap verse bir aşkı Senden şikayet edemem Herşeyinle kabulumsun Sevdim seni TERKEDEMEM Sen hayatsın ben yasayan Aşkına umut bağlayan Razıyım hep yanımda kal Sevdim seni TERKEDEMEM Kimselere vermem seni Yokluğun öldürür beni Bu kalbimin tek dileği Sevdim seni TERKEDEMEM Seni sevmek günah olsa Mahşer günü azap olsa Tutulmuşum nasıl olsa Sevdim seni TERKEDEMEM

Locked legs and A tilted brow. You thought you had me all figured out but that was then, and this is now In my dreams I see the road ahead of me as clear as the sunlight that warms my feel This evening I’m sporting that hot new scent. The one reeking of carelessness. So…

Olsa senin elinden bilki benim olumum ne sikayet ederim nede uzulurum nezamanki kollarinda bir yabanci gorurum ben ozaman sevgilim ben o zaman olurum o guzel ellerin baska bir el tutarsa o guzel gozlerin baska goze bakarsa nezamanki o kalbin baska kalple atarsa ben ozaman ben ozaman ben ozaman olurum birgun eger kollarinda bir yabanci olursa…

Karşıda görünüyor düzgün baba dağları Dersimli bir yar sevdim le kelepçeli kolları Başım alır giderim bazen munzur dağı’na Söyle nasıl dayanam yar senin yokluğuna Ne adaklar adadım sana kavuşmak için Ayrılıklar düştü bak yine benim şansıma Karşıda görünüyor düzgün baba dağları Dersimli bir yar sevdim le kelepçeli kolları Akıp giden zamana bıraktım düşlerimi Kimseye diyemedim…

Yürü bire Hızır Paşa Senin de çarkın kırılır Güvendiğin padişahın O da bir gün devrilir Nemrut gibi Anka n’oldu Bir sinek havale oldu Davamız mahşere kaldı Yarın bu senden sorulur Şah’ı sevmek suç mu bana Kem bildirdin beni Han’a Can için yalvarmam sana Şehinşah bana darılır Hafid-i Pelgamber’im has Gel Yezid Hüseyn’imi kes Mansur’um beni…